Oké ik ben net teruggekomen uit Italië en ik moet alle kranten van de afgelopen weken nog lezen. Tijdens mijn vakantie heb ik eindelijk op het strand de twee boeken gelezen (De kapitale crisis van John Lanchester en Boomerang van Michael Lewis) die al maanden naast mijn bed lagen.
Nu ik ze gelezen heb, stemt het me wat minder vrolijk. Zo beschrijft Lewis:
- eerst de problemen in Griekenland en Ierland en geeft aan dat ze min of meer andere redenen hebben
- dan geeft hij de problemen in Duitsland aan, voornamelijk alle problemen die ze importeren
- en hij sluit af met een doemscenario voor de steden in de Verenigde Staten en dus uiteindelijk voor de Verenigde Staten zelf; QE is zeker geen oplossing voor al deze problemen
Het andere boek beschrijft meer de algemene oorzaken en gevolgen van de kredietcrisis en dus de problemen die we nog moeten krijgen.
Geen feeststemming
Beide schrijvers zijn geen raketgeleerden die iets heel slims constateren, nee het briljante van beide boeken is dat iedereen die normaal nadenkt kan begrijpen dat je een schuldencrisis niet met nog meer schulden kunt oplossen.
Maar dat is niet de reden dat ik voor de korte termijn de feeststemming van de rest van de analisten niet kan delen. De reden dat sommige analisten zo positief zijn is inderdaad wel een reden voor mij om voorzichtiger te worden. Bepaalde analisten staan niet bekend om hun resultaten.
Nu zijn er boze tongen die ongetwijfeld dit ook over mij zeggen maar al mijn trades zijn openbaar en voorlopig doe ik het prima. De huidige markt is veel te gevaarlijk om gewoon simpel long te zitten.
Ja, de indexbeleggers hebben tot nu toe een goed jaar en ik hoop zelfs voor hen dat het goed blijft, maar ik vrees het ergste. Mijn gevoel wordt onderbouwd door de Dow Jones aldaar heeft de EB-indicator een verkoopsignaal geven.
In de Twindicator op de Dow Jones moeten we officieel nog even wachten, maar een slot onder de 15.374 geeft ook daar een verkoop.
De S&P 500 heeft ook officieel nog geen verkoopsignaal gegeven, maar als het iets lager gaat, valt de koers uit een opgaand trendkanaal. Ook zie ik in zowel de Dow als de S&P 500 kleine hoofdschouderpatronen. En die zorgen normaal gesproken voor snelle abrupte dalingen.
De DAX heeft ook een mogelijk klein hoofdschouderpatroon. Ook in de DAX moeten we officieel wachten op een verkoopsignaal.
De EB-indicator is ook druk op weg naar het verkoopsignaal.
De Nikkei is het harde bewijs dat je met extra schulden niet een schuldencrisis kunt oplossen. We zien harde verkoopsignalen in deze index. We zitten in een boom-bustscenario en volgens mij wordt het een bust. De knal van Japan zal de rest waarschijnlijk besmetten.
Nu kunnen we de vlag uithangen dat de AEX eindelijk omhoog gaat, maar met het vertrek van KPN wordt de index nog minder dan het al was. En als spreekwoordelijke voorzitter van de AEX-fanclub doet het me dit bijna pijn om dit te zeggen.
Sowieso zie ik niet in waarom de AEX speciaal naar de 385 zou moeten? Ik zou dus willen zeggen wees heel erg voorzichtig en vraag jezelf af waarom we zo gelukkig moeten zijn in de huidige economische situatie? Ik zie alleen een kudde die denkt dat het kuddegedrag veiligheid geeft.
Ik zou willen teruggrijpen naar de uitspraak van Clint Eastwood in de film Dirty Harry in de jaren tachtig: "Do you feel Lucky today punk?"