De afgelopen maand was een hectische periode met veel belangrijke zaken die hun stempel drukten op de beurs: ebolapaniek, Rusland, Duitse economische teruggang, verkiezingen in Brazilië, QE, bedrijfsresultaten, val van olieprijs, et cetera.
Het was als een rollercoaster in een pretpark maar dan zo heftig dat de Efteling er jaloers op zou zijn. Hoewel jaloers? Het was meer een misselijkmakende achtbaan. Het is bizar te zien dat per saldo er niet veel gebeurd lijkt zo aan het einde maand.
Alleen als je per ongeluk op het verkeerde moment een time out had genomen had je een enorme scheur in je broek en de markt volledig gemist. Hoewel ik de rit eerst omlaag goed had gezien en daarna positief werd, werd ook ik even op het verkeerde been gezet rond de 390 in de AEX.
Toen de koers eronder dook leek het er even op of we een crash gingen meemaken die zijn weergang niet zou kennen. Het vertrouwen in de overheden en centrale bankiers leek even helemaal weg.
Generale repetitie
De volatiliteit ging in oktober even boven de 30 maar daarna ging het weer naar meer normale niveaus (rond de 13). Per saldo zie ik de harde dalingsbeweging in oktober als een generale repetitie voor later in het jaar of voor het eerste kwartaal 2015.
Ik heb geleerd dat we in de volgende periode van een daling niet moeten kopen, want de volgende keer kon er wel eens geen redding meer komen van de centrale banken en kan dus meer dan een gewone correctie worden. Juist op het moment dat Piet Publiek weer denkt dat je moet kopen op dips.
Het ene moment is de Dow Jones onder alle steunniveaus gezakt en zouden we eigenlijk de reddingsboot moeten pakken, maar het volgende moment (lees een week later) is de beurs weer als een mooi zonnig strand dat je voor geen goud zou willen missen.
De S&P 500 heeft weliswaar een enorme duik gemaakt maar achteraf gezien lijkt er weinig aan de hand geweest.
De Nasdaq 100 lijkt achteraf gezien ook weinig problemen te kennen. In theorie zouden we weer moeten kopen, maar praktische gezien zitten we ook weer aan de bovenkant te werken.
De Russell 2000 is eigenlijk meer mijn index. Want deze index geeft al een daling aan en geeft ook een duidelijk toppatroon. Ook de Russell is weer hersteld, maar dat is alleen maar mooi om op hogere niveaus opnieuw short te gaan.
Europa liet dezelfde beweging zien als de Verenigde Staten en geeft nu ook weer koopsignalen. Maar durft u deze signalen blind te volgen? Ik doe het met callopties en of spreads.
De Duitse DAX staat ook volgens de Twindicator weer op een koop. Nu kan de DAX in theorie nog een keer terug naar een oude top. Maar is daar echt reden voor?
U kunt dus inzetten op een oudejaarsrally? Maar persoonlijk vind ik het ook wat hard gegaan de afgelopen weken dus ik ga zelf een beetje naar de zijlijn.
Japan had vorige week een wonderlijke beweging omhoog en daarmee hebben we ook zelfs in het land van de rijzende schuld en de vergrijzende bevolking een koopsignaal.
De olieprijs stond in 2012 ook een lange periode rond de 80 dollar en zelfs een periode rond de 78 dollar. Nu worden deze lage niveaus met paniek bekeken en hebben veel oliegerelateerde bedrijven er enorm last van.
Zo staat Fugro ver onder 2012-niveaus. Eerst de weekgrafiek en daaronder de maandgrafiek vanaf 2006...
Fugro was een overnamekandidaat, deed zelf nog wat overnames dit jaar en kocht zelf aandelen in. Nu ineens doet iedereen alsof het een Imtech-dochter is.
Heel bijzonder: ik zit Fugro long en val van verbazing van mijn stoel als ik de analisten aanhoor die ineens geen vallend mes durven te vangen. En tegelijkertijd durven diezelfde sukkels wel Tesla, Gopro en andere rommel te kopen.