De televisie had zijn vertrouwde bescheiden rol op achtergrond. Een getal bestaande uit zeker 17 miljoen cijfers, zo ving ik op. Het duurt enkele maanden voor je het getal hebt uitgesproken, volgde daarop. Nee toch, schoot er door me heen, welke systeembank is er nu weer omgevallen? Gelukkig, het ging over iets heel anders.
Niet bankverzamelaar Dijsselbloem was te gast, maar een vrolijke priemgetallenfetisjist. Het grootste priemgetal ooit was gevonden. In de kluis van SNS, zo dwaalden mijn gedachten weer af. Zou 3,7 miljard een priemgetal zijn? Ha, ik ben terug in de realiteit. Wat zette minister van Financiën Jeroen Dijsselbloem vorige week de beleggingswereld op zijn kop. De aandeelhouders en achtergestelde obligatiehouders van de door de staat gestutte SNS werden per direct onteigend. De overheid heeft de stukken om niet in bezit gekregen.
De effecten hebben geen waarde meer. Dat leidt tot een stormloop aan juridische procedures. Kunnen aandeelhouders zo maar worden onteigend zonder dat er sprake is van enige vergoeding? Een boze Maarten Slagter van de Vereniging van Effectenbezitters vindt van niet. Ook Frans Faas, financieel beroepsactievoerder, onderneemt juridische stappen voor de met lege handen staande achtergestelde obligatiehouders.
Reuzestrop
Ik sympathiseer met de actie van Faas, maar het is toch belangrijk de zaken in perspectief te zien. Wie is er met de onteigening begonnen? Dat is niet Dijsselbloem, maar het management van SNS. De aandeelhouders waren, door de koersval van 17 euro naar 84 eurocent, natuurlijk al lang onteigend. Zij raakten vóór het overheidsingrijpen al 95% van hun inleg kwijt. Onteigenen wordt een hype.
Technisch dienstverlener Imtech dacht lekker bezig te zijn met een pretpark in Polen. Wat er precies misging, is vooralsnog niet duidelijk. Maar wel is zeker dat voor de aandeelhouders de lol er af is. Een jaar geleden waren de Imtech stukken nog 25 euro waard, vandaag amper meer dan een tientje. Als dat geen onteigenen is! De hogeschool in het onteigenen van aandeelhouders vinden we bij KPN.
Twee jaar geleden stuurde het telecombedrijf een bericht naar buiten dat versneld eigen aandelen inkocht zouden worden om te kunnen profiteren van de lagere beurskoers. Het totale programma van 1 miljard euro verwachtte KPN voor 1 oktober 2011 af te ronden. In die periode liep de koers terug van 12 naar 10 euro. Daartussen zal de gemiddelde inkoopprijs hebben gelegen. Een reuzestrop, als je nu op een koers van 3 euro of minder voor 4 miljard euro aan aandelen moet uitgeven. Aandeelhouders zijn in twee jaar tijd 75% van hun geld kwijt. Zonder dat Dijsselbloem daaraan heeft bijgedragen. Hoewel dat ook weer genuanceerd moet worden.
Want de overheid heeft, gebruik makend van zijn monopoliepositie, frequenties geveild waarvoor ze KPN en andere telecombedrijven de hoofdprijs liet betalen. Dat is een schande op zich. Net als in 2001 levert de overheid een actieve bijdrage de (Europese) telecomsector om zeep te helpen. Van KPN is het maar een kleine stap naar de Handelende Tak. Ik besteed de laatste tijd veel aandacht aan mijn gestructureerde producten portefeuille.
Niets gebeurd
Daar is dan ook alle aanleiding voor. Houdt het dan nooit op, dacht ik, toen mijn derde zeperd van dit jaar zich aandiende. De RBS Memory Coupon Note op KPN ging onderuit door de fatale emissie van 4 miljard. Maar in dit geval is er toch nog troost. De mogelijke jaarlijkse 10% coupon wordt uitgekeerd als KPN in ieder geval eind 2015 boven de 3,20 euro noteert. Zelfs na de grote koersval deze week is dat nog goed mogelijk. Ik houd de stukken aan.
Nog mooier is het bericht dat er in de Handelende Tak eigenlijk geen drie, maar slechts twee bleeders zijn. De Zwitserleven-Reaal obligatie leek op sterven na dood, maar is weer springlevend. Vorige week vrijdag schreef ik nog beteuterd dan mijn hele positie in deze achtergestelde obligatie kon worden afgeschreven. Maar zie, mijn grote vriend Dijsselbloem (een flinke dosis opportunisme is mij niet vreemd) spaarde de achtergestelde verzekeringsleningen van het concern. Alsof er niets gebeurd is staat de obligatie met een lichte winst in de Handelende Tak portefeuille. Ik had toch maar goed gezien dat deze obligatie buiten schot zou blijven….
Ik houd de lening, ondanks het nog altijd hoge risico, voorlopig aan. Een couponrendement van 10% voor een obligatie die naar alle waarschijnlijkheid bij een sterk bedrijf wordt ondergebracht, blijft interessant. In ieder geval gaat mijn dank uit naar onze minister van Financiën. Ik stuur hem een mooi bloemetje. Een primula. De grootste die ik kan vinden.