Eurotop? Pfff. Er verandert vandaag weinig voor de EU. En daarmee kan de eurotop van vandaag wel eens de boeken in gaan als de dag waarop de EU zijn Waterloo vond. Dat stelt Saxo Banks hoofdeconoom Steen Jakobsen. “Er blijft een herkapitalisatie voor banken van 108 miljard euro en de Griekse hair cut zal waarschijnlijk 50% zijn. De resterende 50% schuld moet worden betaald in cash 915%) en obligaties (35% met een coupon van 6%). En de optie om leverage aan te brengen in het EFSF blijft ook gewoon open.
Het is een klassiek staaltje EU-strategie, zegt Jakobsen die meteen een lijn trekt met de crisis in 2008. “Stop de problemen in een verpakt product en alles komt goed…” China moet ook gaan bijdrage aan die verpakte oplossing (EFSF). De overwinning die Bundeskanslerin Merkel vanmiddag boekte is een pyrrusoverwinning, stelt Jakobsen, omdat ze nog steeds met de handen gebonden naar Brussel afreist. Duitsland wil niet meer dan de toegezegde 211 miljard euro bijdragen aan het noodfonds.
Bovendien krijgt Merkel tijdens de top te maken met de grootst mogelijke tegenstand, namelijk van Franse zijde. Jakobsen: “In diplomatieke kringen is er een enorm ontzag voor Franse diplomaten – Frankrijk is waarschijnlijk het enige land ter wereld waar diplomaat de meest begerenswaardige job is). Vandaar dat het zo nodig was dat Merkel vandaag rugdekking kreeg van het Duitse parlement.”
Beetje euforie, dan de kater
Als de markt negatief reageert op het Grote Plan waarmee de leiders weer tevoorschijn komen, dan zullen er snel zware handelsrestricties komen, denkt de Deense econoom. Merkel speelde vandaag al hard spel in haar poging om belasting door te voeren op financiële (en valuta-) transacties. Ook weer een onderdeel van wat Jakobsen als ‘maximale interventie’ door overheden ziet.
Uiteindelijk komen de politieke leiders tijdens de top van vandaag niet met de gehoopte reuzenstap richting een oplossing. “Het wordt een babystapje en dat tegen een hele hoge prijs”, denkt Jakobsenm op basis van lekkende bronnen. “Maar de markt zal blijer zijn met ‘iets’ dan met ‘niets’. Niets was sowieso nooit een optie en de kans bestaat dat de markten deze non-oplossing even uitbundig zullen vieren.”
Maar de kansen op ‘grote Napoleonistische visies’ zijn voorbij en uiteindelijk vindt de EU hier zijn Waterloo, betoogt Jakobsen, omdat het opnieuw faalt de nodige stappen te nemen richting die ene echte oplossing: het creëren van een fiscale unie.