Voor de zekerheid herhaal ik het maar weer eens: de Best of the week is een overzicht van links die ik de afgelopen week tegen het lijf gelopen ben op het internet. Hierbij laat ik zoveel mogelijk anderen aan het woord, waarbij ik uiteraard ook mijn eigen mening geef.
Deze week richt ik mijn pijlen op de oliemarkt, aangezien daar wel het één en ander gebeurd is deze week. Voor wie liever alle links ziet, verwijs ik naar de dagelijkse Best of the Web.
OPEC ten einde?
Veel aandacht deze week aan de uitkomst van de OPEC-vergadering. In aanloop naar het overleg had de grootste olieproducent, Saoedi-Arabië, duidelijk laten weten dat het de productie van de OPEC wilde opvoeren, om zo de wereldeconomie wat lucht te geven.
De economische cijfers van de afgelopen weken hebben een duidelijke verzwakking laten zien, waarbij de hoge olieprijs – naast een tekort aan onderdelen als gevolg van de Japanse aardbeving- alom als belangrijkste oorzaak werd genoemd.
Quotum
De inzet van Saoedi-Arabië was dat er ‘minimaal’ één miljoen vaten per dag bij zouden moeten komen. Of het daarbij ging om een verhoging van de officiële target, of de minder officiële echte productie (zie grafiek van Reuters) was daarbij niet helemaal duidelijk.
Het officiële quotum staat nu op 24.8 miljoen vaten per dag, terwijl de werkelijke productie in mei op 29 miljoen vaten per dag lag. Handig, zo’n productiequotum.
Helaas, de voorzet van Saoedi-Arabië werd niet met open armen ontvangen. Met name Iran en Venezuela bleken er weinig voor te voelen om de olieprijs weer onder de 100 dollar per vat (WTI) terug te brengen, waarbij zij naar verluid steun kregen van OPEC-leden als Libië, Algerije, Angola en Equator.
Weliswaar zijn dit geen van allen echt grote OPEC-producenten, maar bij elkaar opgeteld produceren ze toch meer dan Saoedi-Arabië. De olieprijs steeg met een luttele drie dollar per vat naar aanleiding van het nieuws.
Gruwelbeeld
Hoe ernstig is deze uitkomst? De meningen lopen – zoals wel vaker - uiteen. In de WallStreet Journal valt te lezen dat het niet het einde van de OPEC is, maar dat het desondanks wel een serieus gevaar vormt. “There ain’t no sheriff in this town, or at least there will not be for at least another six months”.
Ook Der Spiegel staat – in straf Duits uiteraard - bij de gebeurtenissen stil en roept het gruwelbeeld van een olieprijs van 147 dollar per vat (2008) in herinnering.
Bij Econbrowser daarentegen halen ze er hun schouders bij op, met de constatering dat die quota sowieso nooit veel hebben voorgesteld. Overigens is het wel opmerkelijk dat de prijs van een vat olie stijgt, op het moment dat er tekenen zijn dat de spanningen binnen het kartel oplopen: het uiteenvallen van deze club zal eerder tot een verhoging van de productie leiden, dan tot een verlaging lijkt me.
Dat is gelijk ook de reden waarom ik vermoed dat het niet het einde van de OPEC betekent: de OPEC is wel vaker doodverklaard, maar de praktijk leert dat er wel degelijk voordelen te behalen zijn bij het bijeenhouden van de groep.
OPEC-website
Wie overigens wat meer informatie over de OPEC wil, kan beter niet bij de OPEC website zelf beginnen, want die is verre van informatief. Een goed voorbeeld van verwarrende informatie op de OPEC-website is het overzicht van de productiequota door de tijd heen: geen touw aan vast te knopen. Beter kan je wat dat betreft even kijken naar onderstaande infographic, die op een stemmige manier de belangrijkste conclusies samenvat.
BP
Voor overige mooie informatie over de oliemarkt is ook het deze week gepubliceerde BP jaarboek een absolute must. Het is voor de 60ste keer dat BP dit boekwerk publiceert en het geeft weer volop informatie over productie -en consumptiepatronen op de energiemarkt.
Daarnaast bieden ze de informatie ook nog eens aan in excel sheets en presentaties, dus zeker de moeite waard. De belangrijkste grafiek is uiteraard de rechtergrafiek: de wereldcrisis ten spijt, stijgt de olieconsumptie eigenlijk gestaag, met dank aan de opkomende landen, cq. China.
Ook de volgende grafiek komt uit datzelfde rapport en is uiteraard altijd handig voor het opkrikken van de algemene kennis over de oliemarkt.
Olieprijs
Al met al resteert een zorgwekkend beeld: producenten die ruziën terwijl de consumptie alleen maar toeneemt. Gaat olie in een rechte lijn naar de 200 dollar per vat? Dat olie in een uptrend zit valt moeilijk te ontkennen, maar dat de prijs van een vat olie helemaal los staat van de economische realiteit is wat mij betreft eveneens duidelijk.
Als olie sterk oploopt, tempert dat de groei (zoals we de afgelopen maand ook zien), waarmee gelijk ook weer de vraag naar olie afneemt. Anders gezegd, een te sterke prijsstijging lokt de volgende prijsdaling al weer uit. Volgens dat mechanisme krijgt de wereldeconomie per saldo de olieprijs die het op middellange termijn kan dragen.