Ik las met genoegen de columns
Z-Zeperd van Jacques Potuijt over Edward Altman’s Z-Score™ en
Okkerse versus Altmann over de OK-Score™ van Willem Okkerse. Ik heb hem gevolgd, contact met hem gehad en naar zijn verhaal en fonds gekeken.
Ik las ook de stukken Fonds OK, belegger KO van Marcel Tak en ”Dit is niet OK Corné” van Corné van Zeijl. Het lijkt me dat de columns van Potuijt de volgende vragen oproepen.
Ten eerste is het mogelijk om een financieel analyse model te bedenken, dat een bepaalde voorspellende waarde heeft en dat werkt. Om waarde te hebben hoeft het niet altijd te werken; ik bedoel hiermee dat een model nuttig is, als het een aantal faillissementen goed en tijdig aangeeft.
Geheimen
Het is belangrijk dat dan ieder bedrijf, dat als zodanig aangemerkt wordt, ook in moeilijkheden raakt, ook al worden niet alle faillissementen voorzien. Fraude is een moeilijk geval. Het is leuk als zo'n model dat kan doorzien, dan heeft het nog meer waarde. Ten tweede is het goed mogelijk dat de auteur van zo'n model zijn zwarte doos liever gesloten houdt.
In normale tijden geef je je geheimen al liever niet prijs en in tijden waarin de sector op droog brood leeft natuurlijk nog minder. Okkerse is geen wetenschappelijke ontwikkelaar, maar een zakenman die iets aan zijn model wil verdienen door anderen te helpen aan een betere score, of, hopelijk, absolute winst.
Dat is een normale kapitalistische drijfveer en ik wens hem veel succes. Ik heb altijd een zwak voor individuen die alleen, gewapend met een idee, het establishment te lijf gaan. Kortom, ik hoop van harte voor Okkerse en zijn beleggers dat zijn zwarte doos voorspellende waarde heeft en dat hij en zijn klanten er veel aan verdienen.
De zaak Unilever
Of dat gaat gebeuren weten we inderdaad niet, maar vergeet niet dat Okkerse actief de publiciteit zoekt met zijn stelling over Unilever. Hij deed dat toen niemand erin geloofde, behalve ene Frank van Dongen, die al tijden om andere redenen, namelijk zijn eigen methode, ook een negatief advies over Unilever gaf, vooral op deze site.
Voor mij was dat reden om af te blijven van de Unilever prefs, ondanks de prachtige defensieve kwaliteiten van dit hoogrenderende papier. Het risico is immers dat als het concern zelf in het nauw geraakt, het de belofte waar deze pref op is uitgegeven niet waar kan maken. Unilever is dat immers niet verplicht, vanwege de fiscale status van dit papier.
Zelf heb ik geen positie in Unilever, maar een enkele cliënt heeft nog wat prefs. Mijn favoriete pair-trader zette deze week een long Unilever, short Heineken spread op en ik denk er niet aan op de korte termijn aan zijn inzicht te twijfelen, want hij krijgt meestal gelijk en dat op een basis van een paar trades per week.
Rood: AEX
Blauw: Unilever
I told you so
Waar het uiteindelijk in deze business om gaat, is om vaker goed te voorspellen dan fout en de goede trades langer te laten doorlopen. Of daar veel wetenschap aan vastzit, behalve dat je kunt concluderen dat de één het een tijdlang beter doet dan de ander, betwijfel ik. De markt kent een hoge waarde toe aan jongens die dit kunnen. Aan dames overigens ook.
Laten we niet afdwalen. Okkerse is verifieerbaar. Hij is alleen nog niet geverifieerd en hij geeft ongetwijfeld zijn methode niet prijs om Potuijt of Van Zeijl een plezier te doen. Het blijft afwachten of zijn Unilever-voorspelling uitkomt. Dat is geen wetenschap, maar in de praktijk promoveert een klap voor Unilever Okkerse tot de ongekroonde koning van I told you so.
Als Okkerse gelijk krijgt met Unilever wordt zijn verhaal dubbel interessant. Het is jammer dat hij zijn verhaal brengt op een manier die vragen moet oproepen. Ik denk hierbij aan de publiciteit, de televisie-optredens en de manier waarop hij het brengt. Ik kan wel begrip opbrengen voor iemand die iets nieuws probeert te doen, het is niet altijd gemakkelijk.
Geloven
Het is interessanter wanneer hij, zoals gevestigde short sellers wier methodes ik eens nader bekeken heb, met een lijstje van een stuk of tien bedrijven komt. Die hoeven natuurlijk niet Nederlands te zijn, in Europa is keuze genoeg en het maakt niet uit waar een bedrijf gevestigd is, zolang de betreffende beurs maar goed volume toestaat.
Het is ook interessant wanneer hij, al was het maar via een vertrouwelijk institutioneel abonnement, meer informatie verstrekte, zoals een fundamentele short-adviseur als Mark Roberts dat doet. Zolang dat niet gebeurt, blijft het een discussie tussen degenen die erin geloven en degenen die dat niet doen en zoals wij weten, geloven doe je in de kerk.
Michael Kraland woont in Parijs, is vermogensbeheerder in Amsterdam en is directeur van een Amerikaans hedge fund. Kraland schrijft zijn columns op persoonlijke titel. Hij handelt vaak in beleggingen waar hij over schrijft en zijn posities kunnen op elk moment veranderen. De informatie in deze column is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. Uw reactie is welkom op
kraland@iex.nl.