Met rentes ver beneden het historisch gemiddelde ziet Wouter Weijand, Global Head High Income Equity voor BNP Paribas Investment Partners en fondsbeheerder van het BNP Paribas Global High Income Equity Fund, voorlopig in obligaties geen bedreiging voor hoogdividendaandelen bij beleggers op zoek naar inkomen. IEX sprak met Weijand over zijn visie op dividendaandelen en de strategie van zijn fonds, dat onlangs de tiende verjaardag vierde.
 |
Wouter Weijand: "Het vergt kracht om tegen de markt in te gaan."
|
Welke zaken zijn van belang bij het selecteren van hoogdividendaandelen?
“Op de lange termijn boek je het meeste succes met aandelen die niet alleen een mooi dividendrendement hebben, maar ook dividendgroei. Onze benchmark is de S&P / Citigroup High Income Equity World. Bedrijven worden daarin opgenomen als ze een dividendrendement hebben van 3%."
"Wij screenen ze al bij 2%, want we willen ze daarvoor al op de radar hebben. Per sector kijken we hoe de zaken er voor staan. Vervolgens moet je gaan stockpicken. Daarvoor praten we met het management van bedrijven, tot ons eigen bedrijf aan toe. Laatst zat de top van BNP hier aan tafel.”
Hoe verhoudt de S&P / Citigroup High Income Equity World zich tot andere wereldwijde indices?
“Elk jaar op de derde vrijdag van september kijkt S&P opnieuw welke aandelen de 3% dividendrendement halen. Japan is jarenlang niet opgevallen, maar op gegeven moment kwamen door hun lage koersen veel aandelen boven de 3% uit. Ook wij pasten onze weging aan."
"Het afgelopen jaar vormde het land 9-10% van de wereldwijde portefeuille . En laat dat nou ook net de beste markt zijn geweest. We proberen te kijken naar aandelen en markten die zijn achtergebleven en dan door dat hoge dividendrendement opvallen. En je ziet, dat betaalt zich op een zeker moment uit."
"Zo’n smart benchmark doet het structureel veel beter dan de MSCI (red.: een veelgebruikte index die aandelen selecteert op basis van marktkapitalisatie). Die discipline van het kijken naar dividendrendement levert geld op. Je weet dat als je daar geen rekening mee houdt, je daar op gegeven moment last van krijgt. We zijn nog steeds optimistisch over Japan, maar na die koersstijging zijn een aantal aandelen afgevallen.”
Hoe positioneer je je voor een terugval?
“Het blijft een aandelenfonds. Als de hele wereld dreigt te vergaan, gaat ook ons fonds omlaag. Als je denkt dat het cyclisch allemaal wat beter gaat, kun je wat meer industrials kopen. Denk je dat het juist allemaal tegenvalt, koop je wat meer tabaksaandelen, of voedsel- of farmacieaandelen."
"Ik kan niet zeggen: we gaan een paar maanden cash en hopen dat we het daarmee goed doen. Er zijn heel veel subtrends in zo’n jaar dus er zijn altijd mogelijkheden om je op een bepaalde manier te positioneren.”
Waarom hebben jullie er voor gekozen om valutarisico’s af te dekken in het fonds?
“De gedachte daarachter was dat beleggers een heel volatiele periode hebben meegemaakt in de jaren 1990. Ze zoeken naar dividend en dat dividend zoeken ze in euri, niet in Zimbabwaanse dollars, die zijn helemaal niks meer waard."
"Je hebt volatiliteit van aandelen en volatiliteit van munten, samen is dat heel veel volatiliteit. De volatiliteit van de muntjes bevriezen we, de aandelen blijven bewegen. In het begin ging de euro vrij sterk omhoog, deden dividendaandelen het goed en hadden we ook nog eens zelf een goede selectie gemaakt."
"De valutahedge heeft ons ook wel eens tegengewerkt, bijvoorbeeld tijdens de eurocrisis. Nu is de euro met een enorme comeback bezig en daardoor blijven wij andere fondsen voor. Een tijdlang haalden mensen hun neus op voor het afdekken van de valuta, maar nu gaan ze misschien toch weer nadenken.”
Betekent dat dat jullie een instroom zien?
“Ik zeg het er eerlijk bij, we hebben een uitstroom gehad de afgelopen paar jaar. We zijn van het lijstje verdwenen van enkele fondsconsultants, die hebben geruild voor andere fondsen."
"Daar zullen hun klanten niet zo gelukkig mee zijn geweest, denk ik, want we hebben dit jaar de rest met 10% verslagen. We hopen dat als ze onze resultaten zien, ze de adviseur toch weer vragen terug te komen in ons fonds.”
Stappen beleggers dan steeds op het verkeerde moment in- en uit?
“Sommige mensen hebben wel het geduld, anderen niet. Ze worden soms ook gedwongen om dingen te verkopen omdat het dan plotseling te riskant heet te zijn. Het vergt kracht om tegen de markt in te gaan."
"Ik heb één keer in mijn leven de helft van alles wat ik had, alleen maar aandelen, verkocht. Dat was in 1999. Ik dacht, of zij zijn gek geworden, of ik ben gek. Van het geld heb ik een heel mooi huis in Nieuw-Zeeland gekocht, waar de huizenprijzen in anderhalf jaar met 40% waren gedaald. Een heel mooi huis, met uitzicht over zee.”