Een van de risico’s van investeren in opkomende landen is het valutarisico. Koersstijgingen van buitenlandse aandelen kunnen door een verzwakkende munt tot verliezen lijden. Een van de redenen waarom wij positief zijn over China op langere termijn, zijn de gezonde fundamenten van de yuan.
De druk op een munt (in het algemeen) om te depreciëren wordt, naast inflatieverwachtingen, voornamelijk bepaald door:
1) de grootte van het begrotingstekort
2) het saldo van de lopende rekening
Als een land een tekort heeft op zowel de begrotingsbalans als de lopende rekening (twin deficits), dan voert het land een ongezonde financiële huishouding. Dat leidt tot druk om de valuta te depreciëren. Het Een klein begrotingstekort komt vaak voor, het wordt riskant als een land structureel een groot begrotingstekort heeft.
Uit balans
Nog gevaarlijker wordt het als de economie daarbij onvoldoende groeit. In dit geval wordt het lastig om schulden te herfinancieren en de schuldenlast onder controle te houden. Het tekort op de lopende balans van een land is vaak het gevolg van een tekort op de handelsbalans.
Zolang er geld binnenkomt uit inkomen of overdrachtsbetalingen uit het buitenland, is er geen tekort op de lopende balans. Vaak wordt het tekort op de handelsbalans gecompenseerd door directe buitenlandse investeringen. Dit kan leiden tot een onevenwichtige situatie: zodra het investeringsklimaat verslechtert, kan de omvang van directe buitenlandse investeringen snel dalen waardoor er druk op de valuta ontstaat.
Bovendien leiden directe buitenlandse investeringen op termijn tot uitstroom van winsten op deze investeringen, waardoor de lopende rekening verslechtert. De VS heeft een tekort op beide balansen. Voorbeelden binnen de eurogemeenschap zijn Griekenland, Ierland, Portugal en Spanje.
Olie-import
Ook in het verre oosten zijn er landen die twin deficits hebben, bijvoorbeeld India. Op dit moment is het Indiase begrotingstekort 7,25% en het tekort op de lopende rekening is 3,60% ten opzichte van het bruto nationaal product. Hoewel de economie blijft groeien en India op vele fronten een sterke concurrentiepositie heeft (stabiel politiek system, hoge spaarquota, jonge bevolking, lage lonen en een sterke IT-sector) blijven de twin deficits een kwetsbaar punt.
India’s tekort op de lopende balans is voor een groot deel te wijten aan de import van olie. Net als China heeft India een groot behoefte aan energie. Grofweg de helft van het Indiase handelstekort is toe te rekenen aan de netto-import van olie. China heeft in de afgelopen jaren de benzineprijzen verhoogd richting marktconforme prijzen.
In India zijn benzine- en voedselprijzen sterk gesubsidieerd. De subsidies worden door de Indiase overheid gefinancierd met de uitgifte van speciale obligaties. Hoewel deze obligaties niet terugkomen in het officiele begrotingstekort, zijn deze uiteraard wel een uitgavenpost. Sommige economen menen dat het begrotingstekort inclusief deze obligaties ongeveer 1,7% hoger zou uitvallen.
Yuan versus rupee
Bovendien kent India een hoge inflatie. In India was de consumenteninflatie 8,4% jaar-op-jaar in december 2011 en daarnaast zorgt een hoge inflatie ook voor depreciatiedruk. De volgende vicieuze cirkel kan ontstaan: het begrotingstekort, tekort op de lopende balans en hoge inflatie zorgen voor een zwakkere rupee, hierdoor wordt import (waaronder olie) duurder zodat het tekort op de handelsbalans toeneemt en tegelijkertijd inflatie geïmporteerd wordt.
De subsidieuitgaven op olie worden hoger, waardoor het begrotingstekort toeneemt en daardoor deprecieert de rupee verder. Vanuit beleggersoptiek zou een investering in de EuroStoxx 50 van maart 2003 tot april 2012 welgeteld 15% in euro's hebben opgeleverd. Investeren in de S&P 500 zou in dollars 69% opgeleverd hebben.
Een belegger zou met een investering sinds maart 2003 in de Sensex index in rupeess 431% verdiend hebben. Omregekend naar euro's kunnen beleggers 38% uit de VS en 305% uit India bijschrijven. De depreciatie van de rupee heeft het Indiase beleggingsresultaat maar liefst 126% verlaagd voor Europese beleggers, ondanks de eurocrisis en de hieruit voortvloeiende verzwakking van de euro.
Per jaar is dit grofweg 8,5% aan rendement. China laat de yuan gecontroleerd bewegen. Ten opzichte van de dollar heeft China de yuan sinds medio 2005 geleidelijk laten versterken. Sindsdien is de yuan grofweg 25% gestegen ten opzichte van de dollar. Vorige week is de eerste stap gezet naar een vrije wisselkoers nu de yuan voortaan meer mag bewegen ten opzichte van de dollar.
Op de langere termijn zou het geringe begrotingstekort en het overschot op de lopende rekening in combinatie met de snel groeiende economie tot verdere yuan-appreciatie moeten leiden en tot extra rendement bovenop het aandelenrendement.