Na de kredietcrisis van 2008 zou je denken dat onze leiders het een en ander hebben geleerd over de valkuilen van te veel schuld. Sinds de crisis in de eurozone zich ontvouwde, was het beste idee om er meer leningen tegen aan te gooien. Dit op zich is al markant te noemen, maar de plannen waar sommige politici nu mee aankomen zijn gewoonweg bizar.
Het EFSF (euronoodfonds) van EUR 440 miljard zou namelijk niet afdoende zijn om landen zoals Spanje en Italië te redden. Dus volgens vele economen en politici moet het bedrag omhoog. Probleem is alleen dat met name Duitsland niet meer geld (garanties) wil geven aan het EFSF.
Het bedrijfsleven (lees banken en verzekeraars) heeft al laten zien dat het de rekening in de huidige set-up niet wil betalen, laat staan de veel hogere rekening bij ophoging van het EFSF. Kortom, politici durven niet weer een verzoek om extra geld en garanties neer te leggen bij het volk en de banken gebruiken hun politieke macht om ervoor te zorgen dat zij geen kind van de rekening worden.
Waanzin
Dus wat nu? Sommige politici en economen komen met het onzinnige plan om gewoon nog meer te lenen! Het EFSF moet namelijk in staat worden gesteld om haar balans te belenen waardoor niet EUR 440 miljard beschikbaar zou moeten zijn maar een bedrag dat significant hoger ligt. Om de waanzin van dit idee duidelijk te maken moet eerst naar de opzet van het EFSF gekeken worden.
Het EFSF, gewoon een Luxemburgse NV waar de EMU-lidstaten aandeelhouder van zijn, heeft een belachelijk laag eigen vermogen van 18,4 miljoen euro terwijl het uiteindelijk tot 440 MILJARD euro uit moet kunnen lenen. Dit kan het EFSF doen doordat de eurolidstaten ook garanties hebben afgegeven om tot 440 miljard euro te komen.
Het euronoodfonds gaat dus in de markt lenen met een miniem eigen vermogen en een berg papieren garanties van de EMU-lidstaten. Het EFSF heeft ook Portugal, Ierland, Italië, Griekenland en Spanje als aandeelhouder en dus als geldschieter en garantiegever.
Aangezien een hulpbehoevende partij zelf geen garanties meer kan afgeven, wordt de last op de resterende lidstaten hoger. Al met al, in combinatie met de kredietbeoordelingeffecten, zou het EFSF maar iets van 250 miljard euro effectief kunnen uitlenen. Vandaar dat later werd besloten dat het fonds effectief 420 miljard euro moet kunnen uitlenen (nominaal 700 miljard euro).
Papieren garanties
Maar dit moet dus nog worden goedgekeurd door alle lidstaten. Tot nu toe is maar ongeveer de helft akkoord gegaan… Dus hoe zit dat nu met het belenen van de EFSF-balans? Nou, de leningen die het EFSF verschaft kunnen, volgens dit idee, gebruikt worden als onderpand bij de ECB. Als het EFSF bijvoorbeeld 420 miljard uitleent, dan worden deze vorderingen als onderpand gegeven aan de ECB, die dan tegen een kleine korting (laten we zeggen 20%) geld uitbetaalt aan het EFSF, zodat het EFSF 336 miljard euro heeft om te vergokken.
Kortom, een bedrijfje met heel weinig kapitaal en papieren garanties gaat lenen in de markt, geeft dat geld weer aan hulpbehoevende landen en instanties, die weer claims voor het EFSF opleveren die het dan beleent bij het ECB. Volgt u het nog? Voor velen in Europa zal het antwoord "nee" zijn en dit is dan ook precies de bedoeling.
De overheden houden het volk liever dom. Deze constructie is gewoon een ordinair en verachtelijk gecamoufleerd piramidespel dat zeer gevaarlijke consequenties kan hebben zodra mensen er niet meer in geloven.
Al met al concludeer ik dat de lessen van het verleden niet geleerd zijn en dat de ruzies, het geklungel, het manipuleren en frauderen alleen maar kan uitdraaien op een zeer dramatische climax: het einde van de euro.