De kans dat de ECB – of de Duitsers – akkoord zullen gaan met de Europese versie van kwantitatieve versoepeling, is klein. Dat stelt Steen Jakobsen, hoofdeconoom van Saxo Bank, in zijn nieuwste update. De consensus is dat de ECB de European Financial Stability Facility (EFSF) wil optrekken van van 440 miljard tot 2 biljoen euro. Duitsland is echter tegen.
Een tweede oplossing is de start van kwantitatieve versoepeling, waarbij de ECB wordt gebruikt om geld te printen. Hier is de ECB het echter niet mee eens. Jakobsen omschrijft deze laatste oplossing als ‘de Europese TALF’ (Term Asset-Backed Securities Loan Facility), oftewel een Europese bail-out bank. De EFSF bezit 440 miljard aan ‘kapitaal’, maar dat is een nominaal bedrag. Dat kan helemaal worden gebruikt, of worden gebruikt als hefboomkracht. En dat is de volgende stap. De 440 miljard functioneert als onderpand.
De ECB koopt net als altijd obligaties, maar krijgt 20 miljard aan onderpand van de EFSF-TALF voor elke 100 miljard die de bank koopt. De 440 miljard is dan 2 biljoen aan koopkracht. ‘Tovenarij!’, aldus Jakobsen. Daarover praten de Amerikaanse minister van Financiën Timothy Geithner en de EU vandaag in Polen. Het betekent echter het aflossen van schuld met meer schuld. De econoom vraagt zich af of Duitsland deze oplossing zal accepteren, of dat de ECB het eigen mandaat wil aanpassen. De Duitsers willen ‘crisis 2.0’, de ECB wil het EFSF vergroten tot 2 biljoen.
In tijden van crisis doen policiti alles om tijd te winnen en hopen ze op ‘goedkope’ korte termijnsoplossingen, waarbij de grote kostenlast naar de toekomst wordt verschoven. Een nieuwe non-oplossing, maar meer tijd. De nieuwe realiteit, sluit Jakobsen af.