Altijd al willen beleggen in Mongolië? Vanaf volgende week kan het, met dank aan RBS Markets dat dan een Mongolië Certificaat lanceert. Dat certificaat is gebaseerd op een speciaal daartoe in het leven geroepen index, de RBS Mongolia Opportunity Total Return Index. Mongolië is een land vol grondstoffen en met een stevige economische rugwind. De economische groei bedroeg vorig jaar 6%, maar volgens de voorspellingen van Eurasia Capital gaat Mongolië de komende jaren China wegzetten als groeiparadijs.
Zij voorspellen een groei van het GDP van 15% voor dit jaar en 2012 en zelfs 23% voor 2013. Daarna valt de groei volgens de huidige voorspellingen terug tot ‘slechts’ 10% in 2014. Dat is vooral te danken aan de mijnbouwsector. Grote internationale spelers als Rio Tinto en Ivanhoe hebben concessies gekocht en dat is natuurlijk niet voor niets. De grond zit vol met basismaterialen, vooral in de Gobi woestijn die – elk voordeel heeft zijn nadeel – niet altijd even herbergzaam is.
Het land heeft de laagste bevolkingsdichtheid van deze planeet, maar kan volgens grondstoffengoeroe Marc Faber dankzij de bodemschatten wel uitgroeien tot ‘het Saoedi-Arabië van Azië’. De financiële markt in Mongolië stelt niets voor. Maar dat probleem van liquiditeit wordt getackeld doordat de index bestaat uit 9 aandelen met een notering aan andere beurzen (Canada, Hong Kong, Australië) en een minimale marktkapitalisatie van 100 miljoen dollar en een dagelijkse omzet van 500.000 dollar moeten hebben.
De link met Mongolië? Alle bedrijven in de index moeten minimaal 50% van hun opbrengsten uit Mongolië halen of met minimaal de helft van de activiteiten actief zijn in de mijnbouwindustrie van dat land. De zwaarste weging is weggelegd voor Ivanhoe Mines en Centerra Gold uit Canada en drie bedrijven met een listing in Hong Kong (Mongolian Mining Co, Mongolia Energy Corp en Winsway Coking Coal), ieder met 15%.
Hoewel ‘Mongolia’ best sexy klinkt en – meer dan dat – de indruk wekt van een nieuw ontgrendelde markt, is het certificaat in de huidige vorm in feite niet veel meer dan nog een grondstoffenvehikel – met als gemene deler activiteiten in Mongolië. Een beetje oude wijn in nieuwe zakken – maar wel een hippe zak. En grondstoffen zijn de laatste jaren voor beleggers natuurlijk een heuse goudmijn geweest.
