Als er op één gebied onder alle analisten, vermogensbeheerders en fondshuizen consensus bestaat, is het wel over het kansrijke langetermijnplaatje voor opkomende markten. Steeds vaker wordt daarbij verder gekeken dan de grootmachten China, India en Brazilië. Wie kijkt naar de fondsintroducties van de afgelopen jaren, ziet dat vooral nieuwe regio’s in trek zijn. Afrika-fondsen, EMEA-fondsen en de afgelopen weken een heus Frontier Markets-fonds van Schroders en een Next 11-fonds van Goldman Sachs.
Terwijl al die fondsen prominent in de schappen gelegd worden, staat Carmignac Emerging Discovery op het punt het fonds voor nieuwe intreders te sluiten. De Fransen hebben met hun fonds, dat ook een flink deel van deze nieuwe generatie opkomende landen bestrijkt, een beheerd vermogen van 700 miljoen euro. Bij het bereiken van 1 miljard gaan de deuren dicht, zegt co-fondsbeheerder Xavier Hovasse.
Eén van de redenen daarvoor is dat de fondsbeheerders ongeveer een derde van het beheerd vermogen willen beleggen in frontier markets of beurzen van meer ontwikkelde landen waarvan de financiële infrastructuur nog in de kinderschoenen staat, de zogenaamde frontier stock exchanges. Saoedi-Arabië is daar een voorbeeld van. Een markt met lage liquiditeit en nauwelijks buitenlandse ownership.
Prachtige bedrijven onder de radar
Hovasse: “Als het fonds te groot wordt en je wilt een derde in deze landen beleggen, dan eindig je met hele grote posities in Afrikaanse landen waar je eigenlijk helemaal niet wilt zitten.” Het fonds belegt in smallcaps (26% van de portefeuille) en midcaps (74%) in opkomende markten, waarbij in eerste instantie topdown naar een land gekeken wordt. “Je komt dan uit bij prachtige bedrijven die niet op de radar verschijnen van gewone opkomendemarktenfondsen”, stelt Hovasse.
“Wij kopen bij voorkeur bedrijven die over tien jaar een leidende positie in hun sector hebben. Daarbij moet je wel oppassen dat de liquiditeit en marktkapitalisatie niet te klein is.”Via die topdown-analyse is Argentinië een land dat boven kwam drijven. “Hoge economische groei, positieve handelsbalans, een potentieel positieve impact van de verkiezingen in 2011, een bescheiden overheidsschuld (22% van het BNP), valutareserves en een sterke munt.”
Op basis van dat sterke macro-economische plaatje bezocht Hovasse het management van zeven liquide beursgenoteerde bedrijven. Drie daarvan werden opgenomen in het fonds. Een gezonde demografische ontwikkeling en oplopende consumentenbestedingen zijn twee andere belangrijke criteria bij het zoeken naar kansen.
Kansen in de Andes
Hovasse heeft zich opgeworpen als de expert voor Latijns-Amerika binnen het beheerteam, een regio die zwaar vertegenwoordigd is. Brazilië, Argentinië en Mexico zijn daarbij logische keuzes, maar opvallender is de weging voor de drie Andes-landen Chili, Peru en Colombia. “Samen hebben die landen een bevolking van 100 miljoen. Er is een groeiende middenklasse, groeiende consumentenbestedingen en de landen zijn rijk aan basismaterialen. Chili is het Saoedi-Arabië van de kopermarkt, Colombia heeft olie, Peru zilver en goud.”
De kredietwaardigheid van de drie landen loopt bovendien op – een zeldzaam verschijnsel wereldwijd sinds het uitbreken van de kredietcrisis. Twee van de drie (Chili en Peru) zijn investment grade, Colombia schurkt al tegen die status aan. Dat land ziet volgens Hovasse ook steeds meer drugscriminaliteit richting Mexico verhuizen. We kopen in deze landen vooral consumentenaandelen, maar je hebt tegelijk te maken met een commodity-currency. Dat is een win-winsituatie.”
De Andes-landen zijn goed voor bijna 10% van het fonds, Latijns-Amerika als geheel voor 25%. Brazilië weegt ook voor rond de 10% in de portefeuille, maar ook hier zijn het niet de usual suspects die zijn opgenomen. Met name de gezondheidszorg is aantrekkelijk vindt Hovasse. Vanwege de armoe was een ziekteverzekering nooit een echt booming business, maar dat verandert nu snel.
Consumentengoederen, financials en infrastructuur
Ook exploitanten van laboratoria en klinieken zijn nu aantrekkelijk, vooral omdat er een consolidatieslag in de zwaar gefragmenteerde markt plaatsvindt. Hovasse noemt Amil (zorgverzekeraar) en Fleury (laboratoria en klinieken) als voorbeelden van bedrijven die snel kunnen groeien en binnen enkele jaren op de radar van de gewone opkomendemarktenfondsen kunnen opduiken.
De kern van de portefeuille, zo’n 70%, is nauw verbonden aan het thema groeiende consumentenbestedingen, verspreid over drie sectoren: consumentengoederen, financials en - uiteraard - infrastructuur. In die laatste sector voornamelijk in Azië. Zelfs Sri Lanka, in 2010 de beste beurs wereldwijd, wordt bestreken met conglomeraat John Keels, terwijl in de Filippijnen uitbaters van havens en tolwegen zijn gekocht.
De rest van de portefeuille wordt voornamelijk in grondstoffen belegt. Het aardige van het fonds is vooral dat het door de focus op small- en midcaps al die nieuwe hippe commerciële labels (EMEA, Afrika, ASEAN, Frontier Markets) van nature al herbergt. Het nadeel is dat het concept zijn groeibeperkingen kent – reden dat het fonds later dit jaar de deur vermoedelijk zal sluiten.
Het fonds heeft in de eerste woelige weken van het jaar 4,4% aan waarde verloren. Over de afgelopen twaalf maanden staat de teller op +26%.