Bij vallende sterren mag je een wens doen, maar de beheerder van het Robeco Emerging Stars heeft alleen maar rijzende sterren in zijn portefeuille. Dan valt er weinig méér te wensen. Behalve dat de bullmarkt in opkomende landen aanhoudt, natuurlijk.
Skagen Kon-Tiki mag dan zojuist door Standard & Poor's zijn uitgeroepen tot het best presterende emerging markets-fonds van de afgelopen drie jaar, de Noren hebben er sinds kort een geduchte concurrent bij.
En wel uit onverwachte hoek. IEX ging op bezoek bij fondsbeheerder Jaap van der Hart in de Robeco-toren op de Rotterdamse Coolsingel.
Buiten regende het pijpenstelen, binnen schouderklopjes. Want het fonds van Van der Hart, anno december 2006, mag met recht spreken van een vliegende start. Na negen maanden voert Emerging Stars de ranglijst van opkomende markten-fondsen trots aan met een rendement van 37,8%.
Achtervolgen
Achter het fonds volgen Goldman Sachs BRIC (33,5%) en Mango Capital Fund (33,0%). Het bekroonde Skagen Kon-Tiki volgt met 26,0% op gepaste afstand en het 'gewone' Robeco Emerging Markets fonds is met 21,3% tot achtervolgen gedoemd.
Wat is het verschil tussen het emerging market-fonds van Robeco en het Emerging Stars?
"Het belangrijkste verschil is dat Emerging Stars geen index volgt. We streven naar een absoluut rendement en hebben een portefeuille met het beste risico-rendementprofiel. Daarbij kijken we zowel naar de meest aantrekkelijke landen als naar de beste aandelen. Het tweede verschil is dat de portefeuille veel geconcentreerder is. Niet 140, maar 30 tot 35 aandelen, 80% van het fondsvermogen gaat in vijf landen die we topdown selecteren."
"Die landen staan niet vast, maar kunnen als de economische of politieke situatie daarom vraagt worden gewijzigd. De interesse van beleggers in bric-fondsen was wél de aanleiding om naar een nieuw fonds te kijken. Maar die vier landen zijn niet per se de meest aantrekkelijke vier opkomende markten. Zo vinden we op dit moment de waarderingen in India te hoog opgelopen en zitten we daar helemaal niet in. We wilden verder kijken en meer keuzemogelijkheden hebben. Zo zijn we tot een 'hoog risico variant' gekomen van ons bestaande Emerging Market fonds. Hoger risico in de zin van een grotere afwijking van de index, maar de standaarddeviatie van het rendement is in beperkte mate hoger."
U selecteert eerst de aantrekkelijkste landen en vervolgens pickt u er de beste stocks?
"Eigenlijk doen we het allebei tegelijk. De Argentijnse markt vinden we niet interessant, maar we hadden wel een weging van 3% in Tenaris (maker van naadloze diepzeebuizen). Slecht land om te beleggen, maar een goed aandeel dat niet gerelateerd is aan het land zelf. We zouden niet snel een lokale bank opnemen van een land waar we niet in geloven. We hebben 25% in Zuid-Korea en Brazilië omdat we in die markten geloven en goede aandelen vinden."
"Daarna zit er 10% in China, Taiwan en Rusland. Rusland is in de plaats gekomen van Mexico omdat we daar de eerste effecten merken van de groeivertraging in de Verenigde Staten. Verder houden we er rekening mee dat de sectorverdeling in balans is. Materialen beslaat nu ruim 20% van de portefeuille en 25% is wel zo'n beetje het maximum. In Brazilië zetten we in op grote namen als Petrobras en CVRD, maar ook staal, banken, utilities en telecom."
"Zuid-Korea is ook breed gespreid. LG Electronics, Hyundai Motors maar ook banken, telecom, een scheepsbouwer en constructiebedrijf. In Rusland hebben we vooral grondstoffen. De index doet dit jaar niet veel en daardoor komen de waarderingen naar beneden want de winsten stijgen wel door de hoge energieprijzen. Behalve Gazprom hebben we ook olie, mijnbouw en telecom. Consumenten-aandelen zijn behoorlijk duur."
Is het selecteren van die landen geen abc'tje? Grote bevolking, economische groei, grondstoffen en het is altijd raak.
"Dat is een beetje kort door de bocht. Demografie is op lange termijn zeker bepalend, maar de politieke en economische situatie zijn belangrijker. De groei van het bruto binnenlands product (BBP) is niet zaligmakend. Brazilië heeft een BBP-groei van 4 à 5% en dat is niet zo gek hoog ten opzichte van andere opkomende landen. Maar de rente is er sterk verlaagd en de inflatie is gering."
"Bovendien heeft het land een groot overschot op de betalingsbalans waardoor het rentewapen makkelijk gebruikt kan worden om de economie te stimuleren. En wat de beurzen betreft, veel beleggers maken de fout de koers van nu te vergelijken met de koers van vroeger. Dan denk je al gauw dat het te laat is om in te stappen. Maar je moet de huidige prijs vergelijken met de huidige onderliggende assets en met andere assets. Emerging markets waren heel goedkoop ten opzichte van ontwikkelde markten. Die discount is nu weggewerkt. Toch ben ik nog steeds positief op opkomende markten omdat er een hogere winstgroei is en omdat de valuta verder kunnen appreciëren."
Is beleggen in opkomende markten fundamenteel anders dan in ontwikkelde markten?
"De principes zijn hetzelfde. Je kijkt naar groeiverwachting, waardering en we werken met kwantitatieve modellen. Die screening is de afgelopen jaren succesvol gebleken. Wat bij opkomende markten wel een veel grotere rol speelt, is de politieke en macro-economische omgeving. Dat maakt de landenkeus veel belangrijker. Verder moet je je verdiepen in de corporate governance die niet altijd naar Westerse maatstaven is. En de rol van lokale beleggers is anders. Die zijn veel minder internationaal georiënteerd en dat heeft zijn invloed op de koersvorming. Je ziet dat bijvoorbeeld bij de rally in Chinese A-shares die alleen door Chinezen gekocht kunnen worden. Het Midden-Oosten en Egypte heeft vorig jaar geleerd dat als het sentiment keert, het heel hard onderuit kan gaan."
Iedereen roept nu dat opkomende markten stabieler zijn geworden. Dat vindt u natuurlijk ook…
"De risico's hebben zich verplaatst. Vroeger hadden we de Asian flu, nu de American flu. Natuurlijk, als de Verenigde Staten in een recessie terechtkomen, dan krijgen opkomende markten daar een tik van mee. Maar het is dan wel beter om dáár te zitten dan in de Verenigde Staten zelf. De binnenlandse groei is een stuk beter geworden, de betalingsbalansen zien er beter uit. Het is gevaarlijk te zeggen dat 'dit keer alles anders is', maar feit is dat de rollen zijn omgedraaid. Niet emerging markets zijn per se risicovol, maar de landen met een groot tekort op de betalingsbalans. Tien jaar geleden was 10 tot 15% van een portefeuille in opkomende markten gangbaar, maar ik zou me met 30 tot 35% niet oncomfortabel voelen."
Toch zijn er best donkere wolkjes boven de opkomende markten zichtbaar…
"Natuurlijk en dat zijn vooral politieke risico's. Wat gebeurt er in Rusland volgend jaar als de termijn van Valdimir Poetin erop zit? Komt er een Poetin-look-alike, die het economisch beleid voortzet? En wat gebeurt er als er in China een roep om meer democratie komt? Als dat proces met zachte hand plaatsvindt, is het goed voor de markt, maar als het schoksgewijs gaat niet. Turkije (geen positie) heeft zowel politieke als economische risico's met de nabijheid van Irak en een significant tekort op de betalingsbalans. De verkiezingen zijn wel goed uitgepakt, dus het land staat wel op onze radar."
Drie troetelaandelen
"Hyundai Motor - We hebben de weging recent opgehoogd naar 4%. Het bedrijf had te lijden onder stakingen in Korea en de te sterke won die de exportpositie aantastte. Maar operationeel gaat het nu steeds beter, het aandeel is bovendien goedkoop. En daarnaast maakt het een goed product. De auto's van Hyundai rukken wereldwijd op, het marktaandeel groeit zichtbaar."
"Companhia Vale do Rio Doce - is vooral sterk in ijzererts, maar ook in koper en nikkel. In die laatste industrie heeft CVRD onlangs een goede acquisitie gedaan. De prijzen van deze materialen zijn blijvend hoog, maar een aanzienlijke prijsdaling is ingeprijsd in de koers van. Het is maar de vraag of de materialenprijzen echt zo sterk zullen dalen en wanneer dat gaat gebeuren. CVDR heeft ook nog het voordeel dat het tegen lagere kosten dan de concurrentie produceert."
"Pacific Basin Shipping. Dat bedrijf verscheept als het ware de goederen die CVRD produceert naar China. Dry bulk shipping is een sector met hoge tarieven en een tekort aan capaciteit. Daar wordt druk aan gewerkt, maar er gaan nog wel wat jaren overheen voordat er voldoende schepen zijn en ondertussen profiteert Pacific Basin daarvan. De waardering van het aandeel is achtergebleven bij de ontwikkelingen in de shipping-markt, ondanks de verdubbeling van de koers dit jaar."
Dit interview is gepubliceerd in IEX magazine, nummer 7 2007.
Download hier het artikel als pdf (gratis).
De Redactie van IEX.nl bestaat uit verschillende journalisten. De informatie in deze column is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies, of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. Het is mogelijk dat redactieleden posities hebben in een of meer van de genoemde fondsen. Klik hier voor een overzicht van hun beleggingen. Om te reageren op deze column, klik hier.