Met nog een goede week te gaan, laaien de gemoederen omtrent de nakende presidentsverkiezingen in de Verenigde Staten fors op. De kampen zijn enorm verdeeld. De stellingen worden met de dag extremer en het figuurlijke moddergooien is ongezien.
De strijd wordt op ’t scherpst gespeeld, en beide kampen gunnen elkaar geen millimeter. Tot voor kort had Hillary Clinton nog uitzicht op een riante voorsprong. Donald Trump werd op vele vlakken belaagd, maar vooral zijn grove uitspraken over vrouwen in het verleden spelen hem parten in de publieke opinie.
Toch zien we de ruime voorsprong van Clinton met de dag slinken, nu blijkt dat de emailaffaire een nieuwe wending heeft gekregen (als gevolg van onzorgvuldige medewerkers). Trump is er dan weer als de kippen bij om Clinton in een slecht daglicht te stellen, met resultaat.
Economische programma's
De voorsprong van Clinton is inmiddels minimaal geworden in de dagelijkse peilingen, en ik voorspel een nek-aan-nek-race op de dag des oordeels. Helaas gaan deze verkiezingen al lang niet meer over de echte problemen in de maatschappij.
Waar ik dan vooral met de nodige aandacht naar kijk zijn de economische programma’s van beide topkandidaten voor het Witte Huis. Maar ook hier zijn er opvallend weinig nieuwe elementen, waar de maatschappij zo hoognodig aan toe is. De bekende recepten van beide kanten worden opnieuw voorgeschoteld.
- Bij de Democraten wordt opnieuw een verdeel-en-heers-strategie gevoerd. Er worden veel fiscale cadeautjes voorgeschoteld voor de sociale laag van de bevolking, en de rijken worden een beetje meer belast.
- Bij de Republikeinen wordt zoals van oudsher ingezet op besparingen en een verlaging van de belasting.
Infrastructuur
Tot dus ver allemaal niet veel nieuws. Toch hebben beide kampen een opmerkelijke, maar noodzakelijke consensus: ze willen massaal investeren in infrastructuur. Helaas is er geen geld beschikbaar voor dergelijke bijkomende investeringen.
Dat heeft de financiële situatie in de Verenigde Staten ons in de voorbije jaren laten zien. En voor die stimulans zullen beide kandidaten een beroep moeten doen op de centrale bank.
Via de creatie en injectie van verse dollars kan de nieuwe Amerikaanse president straks voluit investering in de verouderde infrastructuur in de Verenigde Staten, wat voor een nieuwe economische boom kan zorgen. Dit kan het momentum teweegbrengen waar mening econoom of analist al jaren naar uitkijkt.
De escape velocity. Dat de economie zich vanzelf uit ’t slop trekt. Dit bleek een moeilijke klus tot op heden. Maar met behulp van de centrale bank, en de juiste politieke insteek, kunnen we wederom vooruitgang boeken op het Amerikaanse continent.
Geen gratis geld
Dit biedt een mooi perspectief voor de toekomst, maar helaas is de praktijk iets minder gemakkelijk. Want als het zo simpel was, waarom hebben de Amerikanen dit niet eerder bedacht. Het probleem is altijd de tegenwerking uit de overheid zelf geweest. Ze willen niet met dit soort gratis geld haar rekeningen effenen.
Dit is tegen de regels van de Amerikaanse constitutie. En in zekere mate hebben ze gelijk, maar ik verwacht straks dat nood wet breekt. Een aandachtige waarnemer voelt al meteen waar dit verhaal naartoe leidt: er zal mogelijk weer een (nieuwe) crisis nodig zijn om de neuzen in dezelfde richting te krijgen.
Maar ook dit scenario is niet nieuw. De meeste nieuwe presidenten begonnen hun job met een crisis. Obama, Bush, Clinton, Reagan, ... allemaal kregen ze eerder vroeger dan later te maken met een crisis. Ik verwacht dat zowel Clinton als Trump snel moet afrekenen met hun crisis.
Beter tijden?
Maar dit zal de voedingsbodem bieden voor fiscale stimulans via de centrale bank. Voor beleggers zal het daarom wellicht een turbulente overgang worden van het tijdperk van Obama naar z’n opvolger, maar de uitkomst biedt uitzicht op betere tijden voor economie en maatschappij.
Tot die tijd blijft het oppassen geblazen op de financiële markten. Ik blijf hameren op een stevige cashpositie, voor als de crisis opnieuw (hard) toeslaat. Een Amerikaanse economische recessie in 2017 is wat mij betreft een erg realistisch scenario.