De teloorgang van het aandeel MacIntosh Retail Group is compleet. Gisteren vroegen de bewindvoerders het faillissement aan. Die hoefden daar niet lang over na te denken. Sinds de verkoop van de Kwantumwinkels hulde het management zich in ultiem stilzwijgen.
Dit in contrast tot de door het jaar heen veel te optimistische geluiden. Hoe het ging tot aan de verkoop van de Kwantumwinkels kunt u hier lezen. Het slot van het verhaal MacIntosh is eigenlijk even bizar als het voorlaatste deel.
Rond het persbericht waarin de verkoop van Kwantum werd bekendgemaakt ontstond verwarring over de resterende schuldpositie. Het management hield vol dat de schuld die ze per 1 januari hadden (70 miljoen euro) was afgenomen tot 6 miljoen euro omdat er voor 64 miljoen euro aan activa verkocht was.
Maar halverwege het jaar werd al een schuld van 82,2 miljoen euro gerapporteerd, waar de verkoop van het eerste deel (NEA, 19 miljoen euro) al in verwerkt zat.
Verwarring op de beurs
Logischer zou dan ook zijn geweest als ze hadden gezegd: half 2015 was er een schuld van 82,2 miljoen euro, minus de opbrengsten van de Engelse winkels (17 miljoen euro) en Kwantum (28 miljoen euro), dus komen we ongeveer uit op 37 miljoen euro.
Ik heb zelfs nog iemand aan de telefoon gehad van MacIntosh maar die overigens vriendelijke meneer bleef maar herhalen dat ze qua schuld uitgingen van het saldo op 1 januari. Ook Dow Jones Nieuwsdienst wist zich geen raad met het commentaar van de CEO getuige het verkeerd geinterpreteerde persbericht, wat voor verwarring zorgde op de beurs.
Dat was vrijdag 13 november dit jaar, en sinds die tijd bleef het stil. Gezien de nog te hoge schuld zou je verwachten dat MacIntosh haar aandeelhouders zou informeren over de precaire gang van zaken, maar het enige wat in dat persbericht werd gezegd, was dat de "aangescherpte strategie, de focus op de Benenlux schoenenmarkt, gerealiseerd was" en "men zich verder ging richten op verder resultaatherstel."
Tot eind vorige week, 21 december, het plot zich in enkele dagen ontvouwde:
21 december
Ondanks dat half november wordt beweerd dat de "aangescherpte strategie gerealiseerd is" wordt nu gezegd dat ze nog steeds strategische opties aan het onderzoeken zijn en dat dat proces nu in een finale fase is gekomen.
MacIntosh zegt in gesprek te zijn met enkele partijen die boekenonderzoek willen doen op basis van non-bindende voorstellen. De twee woordjes if any in onderstaande zin moeten beleggers het ergste doen vrezen. Het bedrijf hoopt dat er nog iets overblijft voor de aandeelhouders.
“Early in 2015 Macintosh announced to be exploring strategic options. This exploration has now come into a final phase. Macintosh is currently in discussion with parties on the basis of non-binding proposals.”
“Current insights lead to the expectation that the high level of debt in relation to EBITDA combined with the unfavourable trend in current trading will significantly impact Macintosh’s enterprise value. As a result, the expectation is that the equity value for the current shareholders of Macintosh in each of the scenarios under review will be very limited, if any.”
De aankondiging van MacIntosh dat het geen andere oplossing ziet dan de boel proberen te verkopen doet de koers die maandag in elkaar storten. De hoopvolle koersstijging van de week ervoor, van 20 naar 39 cent, is helemaal verdwenen, die dag eindigt het aandeel op 13 cent.
Nog een flinke stijging
Het vreemde is dat de dag voor het persbericht, vrijdag 18 december, de koers nog even behoorlijk opveert. In de laatste dagen van november en begin december heeft een grote aandeelhouder, ik vermoed Darlin NV, een investeringsfonds van Teslin Capital Management, dat ook deelnemingen heeft in Accell, TKH en Sligro, zijn belang via de beurs afgebouwd.
Het meldt op 4 december neerwaarts door de 3% gegaan te zijn. Er is zelfs een laagste koers van 16 cent neergezet op 8 of 9 december. Handelskantoor Nijenburgh ziet zijn kans schoon en helpt de verkoper uit de brand. Het meldt op 9 december een belang van 3,59%.
Als de grote verkoper klaar is valt de verkoopdruk weg en kan de koers, procentueel gezien dan, flink stijgen. Nijenburgh wacht de koersstijging slim af en vent zijn belang rustig uit aan hoopvolle particuliere beleggers. Op 11 december, twee dagen later, zit het al weer onder de 3%.
Zeer waarschijnlijk wordt het restant de dagen erna verkocht. En de verkopers hadden gelijk, want gelijk de volgende dag komt het volgende bericht er al over heen.
22 december
De biedingen van de kandidaatkopers zijn niet toereikend en het concern ziet geen andere mogelijkheid dan het aanvragen van surseance van betaling. Later die dag wordt dat verleend door de rechtbank van Maastricht, en worden twee bewindvoerders aangesteld.
23 december
Een dag later krijgen ook de werkmaatschappijen, waarin de verschillende winkels vallen, uitstel van betaling. Dezelfde twee bewindvoerders worden hier aangesteld.
24 december
Een dag voor kerst delen de bewindvoerders mee dat er een afkoelingsperiode van twee maanden wordt ingevoerd. De zaken blijven open, en er wordt gezocht naar een oplossing voor de individuele winkelformules.
Wellicht dat bepaalde merken, zonder de ballast van de enorme schuld (waarvan we nog steeds de hoogte niet weten) wel kunnen voortbestaan. Werkgelegenheid voor personeel en leveranciers is nu prioriteit numero uno.
29 december
Gisteren kwam dan het hoge woord eruit. De bewindvoerders hebben snel werk verricht. Het faillissement wordt aangevraagd. De koers van het aandeel is inmiddels afgezakt tot 6 à 7 cent. Een groep beurshandelaren meldt nog een belangetje van 4,63%.
Zelfs aan een kadaver zit nog vlees, moet u maar denken. Ik bedoel dat niet oneerbiedig overigens, want ook dat is de beurs, en ik was er zelf ook één, maar het is uiterst gevaarlijke handel omdat, en dat zagen we nu ook weer, er elke dag een persbericht kan komen dat de situatie compleet op zijn kop zet.
Het bericht van het faillissement overvalt hen waarschijnlijk ook en van de koers blijft nu nog 4 à 5 cent over. Nu het over en sluiten is met MacIntosh resteert de simpele vraag wat er nu echt gebeurd is.
Het meest waarschijnlijke is dat het management na de verkoop van Kwantum zich bij de financierende banken heeft gemeld met de vraag wat er mogelijk was inzake de resterende schuldsituatie. De banken zullen ook gezien hebben dat de optimistische uitspraken van het management nog niet door feiten onderbouwd werden.
Waarschijnlijk hebben ze de geplaagde retailer toch enige respijt gegeven door MacIntosh in ieder geval de traditioneel sterke wintermaanden nog in te laten gaan. Koud weer doet mensen schoenen kopen, vandaar.
Maar het warme winterweer zorgde er juist voor dat, net als in 2014, de november- en decemberverkopen opnieuw zwaar tegen vielen. De geldverstrekkers hadden duidelijk geen zin in een nieuwe Imtechje, al was het op kleine schaal, en trokken de stekker eruit. Zo simpel kan het gaan.