Vorige week zei ik het al. Op goed nieuws kan
Koninklijke Olie omhoog. Sinds 18 januari is de koers met 6% gestegen. De berichten uit Kazachstan hebben dat zetje gegeven, maar een reden om lyrisch te worden is er nog niet.
De investering (29 miljard euro) is fors en is er pas na achttien jaar uit. Normaal is die periode veel korter. Ook de stijgende olieprijs werkte mee, vooral ook omdat de dollar aantrok.
In euro’s bedroeg de stijging van de prijs van een vat Brent 6%, in dollars 3%. In principe bestaat ons fonds uit 100 posities van elk 1%, maar Koninklijke Olie is met een weging van 1,3% het derde fonds.
De driemaandelijkse rebalance van de portefeuille heeft verder voor de nodige mutaties gezorgd. Op goede performers wordt winst genomen, de mindere worden bijgekocht, als de fundamentals goed zijn, zodat elke positie weer richting een weging van 1% gaat.
Belle(n) Italia
Sommige fondsen hebben hun werk gedaan en verdwijnen helemaal. Zo verkocht ik Merck, Dow Chemical en retailer Albertson’s. Alle drie de fondsen zitten aan onze ondergrens van 3% dividendrendement, hebben het goed gedaan, maar ontberen nu een trigger. Daarvoor in de plaats is onder andere Telecom Italia Mobile gekomen.
Dat bedrijf heeft een dividendrendement van 5% en genereert cash als water. De winstcijfers zijn goed, de omzet steeg in het vierde kwartaal van 2003 met 10% en het aantal abonnees met 14%. Mogelijk kunnen ze zelf een kleinere speler overnemen, hoewel mm02 een maatje te groot is. Zelf zijn ze geen prooi, vanwege het grote belang van Telecom Italia.
Een andere aankoop is Sarah Lee, de moeder van Douwe Egberts. Een saai voedingsbedrijf, maar ik geloof dat saai goed is in 2004. Geografisch gezien hebben we vooral in Finland geshopt. Daar is meer onder de Noorderzon dan Nokia alleen. Voor de liefhebbers: UPM-Kymmene is een aantrekkelijk papierbedrijf, dat kan profiteren van de cyclische beweging.