Kroningsgimmick-alert! NYSE Euronext zette financieel Nederland op het puntje van de stoel door gisteren de introductie van een nieuwe index aan te kondigen. Wat zou het zijn? Een realtime-AEX? Een fundamenteel gewogen index?
Nope, sinds vanochtend weten we dat het gaat om een ietwat ludieke inhaker op het kroningsfeest, in de vorm van een index van alle Koninklijke bedrijven aan het Damrak, de AEX Koningsindex. Dat zijn er 17, van Ahold en Vopak tot de Porceleyne Fles.
En binnenkort alweer 16, want Douwe Egberts staat half in de draaideur op weg naar buiten. Een serieuze graadmeter is het niet - je kunt ook alle aandelen die beginnen met de letter A in een index gieten - maar wel een leuk vergelijk tusen oud (want om koninklijk te worden moet je minstens 100 jaar bestaan) versus nieuw Amsterdam.
En zowaar, de oudjes doen het vooral sinds crisis van 2008 best aardig. (Met dank aan @mathijsbouman)
De echte kracht van financieel Amsterdam huist echter allang niet meer op het Damrak en in eeuwenoude beursfondsen. The Economist heeft een mooi verhaal over de Nederlandse hegemonie op de markt voor high frequency trading:
"ANY good history of financial markets will have a section on Amsterdam. [...] In the controversial field of high-frequency trading (HFT) [Amsterdam] is still at the cutting edge."
High frequency trading is omstreden, maar het is bij uitstek de meest innovatieve tak van sport in de effectenhandel. En laat Amsterdam daar nu het epicentrum van zijn, zeker in Europa.
Temidden van alle somberheid over de tanende rol van Amsterdam als financieel centrum en een leeglopend Damrak is het goed om te weten dat we - net als in de dagen van de VOC en de eerste Europese optiebeurs - nog steeds voorop lopen als het gaat om innovatie.
Met alle controverse die daarbij hoort, trouwens, signaleert ook The Economist:
Critics still fret. The speeds at which trades are executed keep increasing. That doesn’t just make it expensive for smaller rivals to compete; it also raises the possibility of another flash-crash-like event. Optiver’s Mr Elzinga acknowledges the danger but emphasises his firm’s internal risk-management standards and the fact that the partners’ own capital is at risk, which encourages discipline.
From his perch in IMC’s Amsterdam office, Mr Defares makes the same point in a different way: “You have 12 storeys above your head right now and you don’t sit here worrying about them crashing down on you. You trust the architect and the builders.”