Het is een typische beursquizvraag:
Wat levert door de jaren heen bij aandelen meer op: koerswinst of dividend?
Voor het antwoord verwijs ik naar de vorige maand dertig jaar geworden AEX herself. Als eerste de prijssindex, ofwel die ons allen zo overbekende optie-index (want dat is het eigenlijk). Bij elk fonds dat ex-dividend gaat, verdwijnt dit geld uit de index. Zoals die 1,25 euro van Randstad vandaag.
Dan hier de AEX total return index, die - net als de Duitse DAX - dat dividend herbelegt. Zoek de verschillen! Dat enorme verschil dat in die dertig jaar is ontstaan komt door het jaarlijkse dividend van pak-'m-beet +4%. Met grote dank hierbij aan met name Royááál Dutch Shell en Unilever.
Waar ging het fout?
Misschien dat een oude rot onder de reaguurders - ik kan moeilijk oude rotreaguurder zeggen - kan uitleggen waar het is mis gegaan.
- Dat handelaren de AEX prijssindex als benchmark zijn gaan nemen kan ik begrijpen, maar waarom (middel)langetermijnbeleggers ook? Waarom hebben zij, zeker bij dat prachtige dividend van notoire underperformer AEX, niet de AEX herbeleggingssindex als benchmark genomen?
- Klopt het dat eind jaren negentig toen de koersen skyhigh gingen dividend volledig uit beeld is geraakt? Ik kan anders niet verklaren waarom het gote publiek voor koerswinst is gaan beleggen in plaats van dividend dat het werkelijke rendement oplevert
Ik weet zeker dat beleggen in Nederland een veel minder slechte naam had gehad als we door de jaren heen met z'n allen naar de herbeleggingssindex hadden gekeken in plaats van de prijsindex. Al is het maar omdat de ene grofweg -25% en de ander -50% onder de all time high staat.
Oh ja, als u het liever van een ander hoort, dan heb ik nog een mooie quote voor u van Standard Oil tycoon en rijkste man ooit, John D. Rockefeller:
"The only thing in life that gives me pleasure, is to see my dividends coming in"