Hoe word je fondsmanager? In de eerste plaats moet je kunnen beleggen en het idee hebben dat je dat beter kunt dan anderen. Maar dan ben je er nog niet. Deze acht stappen horen ook bij het proces.
1. Doel
De eerste vraag die iedere fondsmanager zich moet stellen voordat de vinger zich richting koopknop beweegt is: wat is mijn doel? Is het fonds opgericht om stabiele rendementen op lange termijn te behalen? Of juist om snel véél rendement te maken? Is het fonds gericht op waardegroei of op het genereren van extra inkomen? Is kapitaalsbehoud het belangrijkste criterium of absoluut rendement – tegen een aanvaardbaar risico?
2. Focus
Het is niet iedereen gegeven om het overzicht te hebben over alle asset categorieën in alle delen van de wereld. En al helemaal niet als je geen internationaal team van analisten tot je beschikking hebt. Beperk je daarom tot die asset classes, sectoren of regio’s waar je het meeste verstand van hebt en die passen bij het gekozen doel. Als het doel is om nooit grote verliezen toe te staan, dan is een portefeuille vol goudmijnaandelen – om eens een dwarsstraat te noemen – bijvoorbeeld geen goed idee, hoe positief je misschien ook bent op de sector. En grote posities in Nederlandse staatsobligaties zijn bijvoorbeeld weer minder interessant voor een fonds dat er naar streeft om jaarlijks 8% rendement te behalen. Kies het speelveld daarom zorgvuldig.
3. Strategie
Misschien niet eens het meest cruciaal voor het behalen van consistente resultaten, maar wel het onderdeel waarop je als belegger het meeste onderscheid kunt maken. Door de strategie geeft een fondsmanager zijn eigen smaak aan het fonds. In feite zijn het de regels die leiden tot de samenstelling van de portefeuille: welke criteria bepalen of een aandeel koopwaardig wordt? Wanneer wordt er gekocht of verkocht? Welke minima en maxima gelden er voor bepaalde sectoren, regio’s of asset classes? Hoe veel en vaak wordt er gehandeld? Belangrijke keuzes die onderdeel zijn van de strategie zijn bijvoorbeeld of het fonds waardecriteria of momentumcriteria hanteert, en of het fonds een top-down (vanuit de macro-economie) benadering heeft of juist een bottom-up-benadering (op bedrijfsniveau).
4. Informatie
Om een strategie om te zetten in een portefeuille is informatie nodig. Welke informatie dat is hangt af van het fonds dat je beheert. Lange lijsten met waarderingsinformatie van aandelen, technische condities, analyserapporten, etcetera. Zorg voor bronnen die niet eenmalig, aan het begin, beschikbaar zijn, maar doorlopend kunnen worden geraadpleegd. Voor een fondsmanager gaat handelen moet die informatievoorziening op orde zijn en moeten eventuele handelsmodellen met goede en accurate data zijn gevoed. Begin pas als je ervan bent overtuigd dat je geen cruciale ontwikkelingen kunt missen.
5. Handelen
Het transactiescherm is de machinekamer van het beleggingsfonds; niet de plek waar de koers wordt uitgezet, maar wel de plaats waar het tempo wordt bepaald. Hoe specifieker de strategie, hoe simpeler het transactiegedeelte, want dat volgt dan min of meer automatisch uit de opgestelde regels. Maar zo simpel is het helaas niet altijd. Een ‘neus voor de markt’ kan een belangrijke asset zijn als het gaat om het vinden van de juiste balans tussen alert inspelen op marktontwikkelingen en te snel op de koop-of verkoopknop drukken. Transactiekosten drukken op het rendement, dus houd de brokerkosten zo laag mogelijk als binnen het fondsbeleid mogelijk is.
6. Monitoring
Veel van het werk van een fondsmanager bestaat uit staren naar een scherm. Dat klinkt suf, maar het is een van de belangrijkste onderdelen. Klopt de gevolgde strategie nog? Welke posities zitten in de gevarenzone of vragen om winstneming? Zorg voor goede informatiesystemen; dat kan variëren van koersenschermen tot spreadsheets waarin posities worden bijgehouden. Wie geen professionele systemen tot zijn beschikking heeft kan gebruik maken van andere handigheidjes, zoals Google-alerts of de mogelijkheid om via IEX gepersonaliseerd nieuws over je eigen aandelen of onderwerpen te volgen.
7. Discipline
Als beleggers die de mist in gaan gebeurt dat lang niet altijd door een slechte strategie. Minstens even vaak zit de kneep hem in de uitvoering van de strategie, die simpelweg niet consequent genoeg is. Het is slechts weinig beleggers gegeven om volledig immuun te zin voor de psychologische dwang van de markt. Een stoploss negeren omdat ‘hij ieder moment kan herstellen’, te vroeg winstnemen, het zijn valkuilen waar iedere belegger wel eens in gekukeld is. Om maar niet te spreken over de alomtegenwoordige kwaal om ‘overtuiging’ te laten ontaarden in geloof. Soms is een analyse gewoon niet goed. Stel je eigen beleggingsregels op en houd je eraan. Beleggers in je fonds verwachten dat ook, tenslotte.
8. Verantwoording
Transparantie is geen modewoord. Een goede fondsmanager kan alles wat hij of zij doet uitleggen – en doet dat ook. Het hoeft niet dagelijks, maar wel met grote regelmaat. Dat is goed voor beleggers, maar is ook goed voor de discipline: keuzes die moeilijk uit te leggen zijn neem je minder snel als je weet dat je op je vingers wordt gekeken.
Durft u het aan? Begin dan uw eigen beleggingsfonds in Fondsmanager Gezocht.