We zien dezer dagen veel mooie sport. Atleten die het uiterste uit zichzelf halen om net die paar honderdsten van een seconde sneller te zijn dan de tegenstander. Soms leidt dat tot twijfel. De 16-jarige Chinese zwemster Ye Shiwen zwom een deel van haar 400 meter wisselslag sneller dan de beste man op dit gebied: Ryan Lochte.
Dat kan alleen als… Tja, waar topsport is, zijn er geruchten over doping. De Chinese ziet er uit als een supervrouw, vindt de Amerikaanse zwamcoach, hetgeen hij niet in vleiende zin bedoelde. De teleurgestelde trainer refereerde aan de voormalige Oostblokvrouwen.
Feit blijft dat met doping de atleet tot betere prestaties in staat is. Het is een gemakkelijke manier om tot topresultaten te komen. De ware sportliefhebber gruwt ervan, en ziet liever een faire strijd. Vandaag staat een zeer belangrijke wedstrijd op het programma: de eurodressuur.
Punten scoren
Het is van levensbelang dat we daar de gouden plak veroveren. Met minder nemen we geen genoegen. Om precies 14.30 uur treedt Mario Draghi met zijn euro het parcours. Het is aan hem om de hooggespannen verwachtingen waar te maken.
Dat zal niet meevallen, want tot voor kort leek de euro niet meer onder controle te krijgen. Dat is voor het onderdeel dressuur natuurlijk dodelijk. Maar in korte tijd lijkt Mario van de euro een supermunt te hebben gemaakt. De financiële markten hebben plots alle vertrouwen in een juiste koers van onze munt.
Hoe heeft hij dat voor elkaar gekregen? Door hard te trainen in de vorm van het afdwingen van bezuinigingen, hervormingen en het terugwinnen van vertrouwen. Nee, dat is een langdurig proces en zal pas over jaren resultaat hebben. Dat is te laat en in ieder geval niet voldoende om op korte termijn punten te scoren.
Niet te maskeren
Draghi heeft een andere tactiek gekozen. Hij geeft openlijk aan doping te gebruiken. Ik ga er alles aan doen, zo zei de euroruiter, om onze munt te redden. Dat belooft wat! Het belangrijkste wapen van de ECB voorman is het opkopen van obligaties. Of nog effectiever, het verlenen van een bankvergunning aan het ESM.
Dit Europese noodfonds kan dan in één klap een veelvoud van de beschikbare 500 miljard gebruiken voor het opkopen van (zwakke) euroschuld. Dit is een vorm van doping dat zelfs met de wereldvoorraad aan plaspillen niet te maskeren is.
Mario’s wanhoopsdaad is begrijpelijk. In de afgelopen jaren werd de euro door zeventien verschillende ruiters bereden. Dar wordt je als munt natuurlijk gek van. De aanval op de machtige positie van de dollar, tot 2010 leek dat uiterst succesvol, is daarmee alsnog gesmoord. In een fraaie galop werd de oude Amerikaanse munt sterker en sterker en lijkt niet meer te verslaan.
Financiële doping
Hoewel ik een groot voorstander ben van de euro, en het onbegrijpelijk vindt dat relatief eenvoudige oplossingen worden genegeerd, ben ik tegen de ECB doping. Het is prima als de ECB in tijden van crisis tijdelijk de helpende hand toesteekt. Maar het moet geen structurele hulp worden. Met het via het ESM opkopen van euroschuld is er feitelijk sprake van de uitgifte van eurobonds.
Met dat verschil dat er geen enkele democratische controle is, en de ECB bovendien zijn mandaat (indirect) te buiten gaat. Dat is een levensgevaarlijke situatie. Als de ECB niet slaagt in zijn tijdelijke hulp, verliest het alle geloofwaardigheid. In dat geval zijn de eurorapen gaar.
Eurobonds in de vorm van ondemocratisch gelegitimeerde hefboomaankopen door het ESM, is een vorm van financiële doping die niet lang stand zal houden. Laten we hopen dat het zover niet zal komen. Dat hoeft ook niet.
Als de politiek een dergelijke actie van de ECB zou steunen, is het maar een heel kleine stap zelf het heft in handen te nemen en echte eurobonds uitgeven. Gewoon goed gereguleerd, met harde prikkels voor de zuidelijke lidstaten om snel te bezuinigen en hervormen. Als de Europese politici deze weg durven inslaan, verdienen ze van mij betreft een platina medaille.