Auto’s hebben mijn bovenmatige interesse. Mijn recente auto-aankopen behoren tot de saaiste in hun klasse. Een auto moet vooral rijden en zolang mevrouw Van Zeijl er tevreden mee is, ben ik tevreden.
Maar autoverkopen uit economische perspectief zijn veel interessanter. Ze geven namelijk beter het consumentensentiment weer dan bijvoorbeeld enquêtes. Want zeker met consumentenenquêtes moet u steeds meer oppassen.
In de Verenigde Staten deed vijftien jaar geleden nog 37% van de ondervraagden daadwerkelijk mee met een enquête, vijf jaar geleden was dat nog maar 19% en nu slecht 9%, aldus de branche-organisatie van enquêteurs.
En dan te bedenken dan het belangrijkste consumentenvertrouwenscijfers maar 500 mensen telt (dus de IEX Bull/bear Enquête is heel wat betrouwbaarder). De universiteit van Michigan moest daarvoor vroeger een kleine 1300 mensen benaderen, nu dus ruim 5500.
Indicator
Nee, dan auto’s. Auto’s zijn een mooie indicator; als je de toekomst ziet zitten, durf je een auto te kopen. Zo niet, dan niet. In mijn presentaties laat ik daarom graag de autoverkopen zien als ultieme indicator. Heel opvallend is dat de Amerikaanse autoverkopen (rode lijn) nu sterk aan het stijgen zijn.
Er worden nu net zo veel auto’s verkocht als voor de crisis. Op zich vreemd, immers alle auto’s die in 2009 met de sloopregeling gekocht zijn, zijn toch nog niet versleten?
Hoe anders is het beeld in Europa (de blauwe lijn). Daar zijn we onder het dieptepunt van 2008 gezakt. En om over China (zwaarte lijn) maar niet te praten. Volgens Datastream is daar nog geen enkel spoortje van somberheid te vinden. De autoverkopen blijven daar onverminderd hoog. Opvallend.
Het Amerikaanse plaatje past ook wel bij het beeld dat de autovoorraden vrij laag zijn. In de grafiek ziet u de voorraden-verkopen-ratio.
Klik op de grafiek voor een grote versie
Geen toeval
Ook hier moet u voorzichtig zijn. In het volgende plaatje is duidelijk te zien hoe er met voorraadniveaus gestoeid wordt. De lijn is de voorraden van de pick-up modellen van General Motors (GM) versus die van Ford.
U ziet dat tijdens de herintroductie van het aandeel op de beurs de voorraden bij de GM-dealers flink meer toenam dan bij concurrent Ford. Mmm toeval?
Ik denk het niet. En nu nemen de voorraden bij GM weer veel meer toe? De overheid heeft nog 27% van de aandelen. Of verkopen de GM modelletjes gewoon even wat minder?
Al met al zijn de autoverkopen erg goed. De Amerikaanse consument ziet het nog steeds zitten, maar vandaag kwam ik toevallig het volgende plaatje van onderzoekbureau Riedel tegen.
Daaruit zou blijken dat de consumenten nu wel zo’n beetje uitgekocht zijn. Maar ja, dat is dat weer een enquête en dus geen hard bewijs.
