In recente columns heb ik een aantal negatieve factoren voor de markt genoemd:
Maar de wereld is niet zwart-wit. Er zijn ook positieve factoren. Een belangrijke positieve factor is natuurlijk de aanstaande LTRO. Deze eerste en de waarschijnlijk ook de tweede LTRO (Long-Term Recovery Organization) heeft een flinke impact op het bankenwezen. In principe hoeven we niet meer bang te zijn dat banken in een liquiditeits-squeeze komen. Ik vraag me wel af hoeveel er al in de koersen zit.
De vorige keer kwam het onverwacht. Nu niet. En er is natuurlijk wel een ander kant van de medaille. Ik sprak vorige week nog en topman van een grote bank die de andere kant van het verhaal nog eventjes haarfijn benadrukte.
Risico voor ons
Politiek gezien is er geen enkel draagvlak om euro's naar de zuidelijke landen over te brengen. Maar dat de Europese Centrale Bank (ECB) de banken steunt is natuurlijk geen probleem. Deze banken mogen voor de LTRO als onderpand alles geven wat ze willen, tegen soepele voorwaarden.
Dus in plaats dat er euro's richting het zuiden gaan, komt er gewoon heel veel risico richting het noorden. Want als die banken per ongeluk hun lening niet kunnen terugbetalen, heeft de ECB deze slechte leningen. En aangezien Nederland voor ongeveer 5,5% meedoet in de ECB zijn die risico’s dus voor u en ik.
En omdat risico’s niet zo zichtbaar zijn, bereiken ze zo toch hetzelfde als wat anders politiek niet mogelijk was geweest. Ik zeg niet dat het slecht is. Ik constateer slechts.
Verruiming
Als ik naar de aandelenkoersen kijk dan zie ik dat de S&P 500 bijna boven het topniveau van 2010 staat. Dat verklaart misschien ook wel het overmatige optimisme. De meeste van deze indicatoren zijn Amerikaans. Er zijn helaas maar erg weinig goede indicatoren van het Europese sentiment.
Een van de grote verschillen tussen de Verenigde Staten en de Europese Unie is de monetaire verruiming. De MSCI Europe en de S&P 500 stonden twee jaar geleden precies op hetzelfde niveau. Na de aankondiging van de quantitative easing (QE) tijdens de Jackson Hole-speech heeft de S&P 500 het veel en veel beter dan de MSCI Europe gedaan.
Dat is een van de redenen dat Amerikanen weer langzaam naar Europa kijken, nadat het ze het afgelopen halfjaar gemeden hebben als de pest. Ze denken als QE in de Verenigde Staten voor zulke stijgende koersen kan zorgen, dan kan dat in Europa misschien ook wel. In de grafiek zijn de QE-punten mooi te zien.
Voor de duidelijkheid heb ik beide lijnen ook maar even door elkaar gedeeld. U heeft in deze periode een hele dikke 20% meer verdiend.
Euro-dollar
Overigens is natuurlijk de monetaire verruiming niet de enige factor die het verschil maakt. QE zorgde in eerste instantie ook voor een zwakke dollar. Dus het was wel leuk dat de Amerikaanse aandelen zo omhoog gingen, maar u als eurobelegger schoot er niet veel mee op.
Pas toen de angst in pan sloeg over de het voortbestaan van euro, ging de koers van de euro onderuit en verdiende u als eurobelegger ook echt geld in de verenigde Staten. Dus de euro-angsten waren ook een belangrijke factor.
Komende weken worden erg belangrijk voor deze factoren. Ik verwacht (eindelijk) een beslissing over Griekenland. Op 20 maart moet Griekenland een grote aflossing doen en die dag is de echte D-Day en komt steeds dichterbij.
En die week daarop wordt de LTRO aangekondigd. U weet nu waarom Amerikaanse beleggers ook met bovenmatige aandacht naar deze ontwikkelingen kijken.
