Veel beleggers investeren een deel van hun vermogen in opties. In mijn vorige column ben ik ingegaan op het vaak inefficiënte uitoefengedrag van de kopers van Amerikaanse putopties op individuele aandelen. Nu is het de beurt voor kopers van Amerikaanse callopties op individuele aandelen.
Amerikaanse callopties
Een houder van een Amerikaanse calloptie heeft het recht het onderliggende aandeel te kopen gedurende elk moment van de looptijd van de optie tegen de uitoefenprijs van de optie. Voor callopties die in-the-money zijn, kan uitoefenen optimaal zijn op de dag voordat het onderliggende aandeel ex-dividend gaat (en het concern natuurlijk een positief dividend gaat betalen).
Op de dag van het ex-dividend gaan zou de aandelenprijs namelijk ongeveer met het dividendbedrag (gecorrigeerd voor belastingen) moeten dalen (wat ook empirisch vaak bevestigd wordt), terwijl de uitoefenprijs van een calloptie vastligt.
Op de dag van ex-dividend gaan van het onderliggende aandeel zou de calloptie dus in waarde dalen, terwijl het bezitten van het aandeel een beter resultaat zou moeten opleveren (de daling van de aandelenkoers wordt gecompenseerd door het dividendbedrag dat de belegger ontvangt, eventueel gecorrigeerd voor belastingen).
Optimaal uitoefenen
Of het uitoefenen van een Amerikaanse calloptie ook daadwerkelijk optimaal is kunt u bepalen door de intrinsieke waarde van de optie te vergelijken met de waarde van de calloptie als de prijs van het aandeel gelijk is aan de verwachte ex-dividendprijs. Als de eerste groter is dan de laatste en het verschil de transactiekosten overtreft kunt u de calloptie uitoefenen.
Maar de vraag is of beleggers ook daadwerkelijk de callopties uitoefenen als dat optimaal is.
Pool, Stoll and Whaley (2008) laten zien dat dit in veel gevallen niet het geval is, en dat optiebeleggers hierdoor grote sommen geld op de tafel laten liggen. Van alle Amerikaanse callopties op individuele aandelen, genoteerd op de Amerikaanse beurzen tussen januari 1996 and april 2006, die optimaal uitgeoefend zouden moeten worden, vinden zij dat meer dan 50% van de optiecontracten niet uitgeoefend wordt terwijl dat wel optimaal was.
De economische impact hiervan was in totaal bijna 500 miljoen dollar aan gemiste opbrengsten voor optiemarktbeleggers.
Irrationeel gedrag
Veel beleggers oefenen dus callopties niet uit terwijl dat wel optimaal is, en laten hiermee dus geld op tafel liggen. Interessant is dat van deze 500 miljoen dollar ongeveer tweederde niet verklaard wordt uit redelijke transactiekosten, en irrationaliteiten van optiemarktbeleggers.
Van dit irrationele gedrag lijken (net als bij het uitoefenen van putopties) vooral market makers en handelshuizen te profiteren door middel van arbitragestrategieën gericht op het niet-uitoefenen van opties als dit zou moeten.
Wat kunt u van bovenstaande bevindingen leren?
Mijn advies, is simpelweg: monitor zowel u call- als putoptieposities dagelijks om te kijken of uitoefening optimaal is. Het kan u immers gratis extra geld opleveren! Als een makkelijke vuistregel kunt u eventueel ook kijken of de prijs van de calloptie nu gelijk is aan de intrinsieke waarde van de calloptie, in welk geval de tijdswaarde van de optie nul is, en u over het algemeen beter kunt uitoefenen.