Black swan-beleggen is een hype aan het worden. Dat het steeds meer gebeurt wil niet zeggen dat het makkelijk is. Het idee is dat u langere tijd speculeert op iets waarvan u van te voren nog niet beseft wat het is of wat de impact ervan zal zijn.
Het is een kwelling om dag na dag, maand na maand, naar een underperformance te kijken, in de hoop dat de investering zich op lange termijn zal uitbetalen. De meeste mensen hebben de moed opgegeven voordat de dag des oordeels is gekomen. Een soort aardbevingsverzekering voor Californië.
Hoewel dat laatste geen black swan is, want iedereen rekent erop dat het eens gebeurt. Black swan is volgens Wikipedia iets waarvan de gebeurtenis een verassing is, maar waarvan iedereen achteraf zegt dat het logisch was. Zoals de euroschuldencrisis. Achteraf is het logisch dat die stijgende schulden niet langer zo door konden gaan.
De vraag is of het wel lonend is. Zo sprak ik in 1987 een vermogensbeheerder die met veel trots vertelde dat hij altijd zijn posities had afgedekt met putopties. Dat is niet zo mooi, want die zes jaar daarvoor had hij daarmee een procent of 4 tot 10 per jaar verloren.
Zo is het ook de vraag of het wel lonend was geweest om u sinds de introductie van de euro te beschermen voor het mogelijk opheffen van de munt.
Fenomeen
Het is niet voor niets dat Nassim Nicholas Taleb, de schrijver van het boek The Black Swan, deze manier van beleggen wel promoot, maar zelf niet beleidt. Hij vind beleggen maar een waste of time. Volgens hem omdat zijn invloed als een intellectueel zo groot is.
Klinkt leuk. Maar vroeger had hij nog wel een hedgefund, Empirica LLC. Dat is in 2005 gestopt vanwege teleurstellende resultaten. Praten over beleggen is heel wat makkelijker dan het zelf te doen. Dat kan ik persoonlijk beamen.
Toch zijn black swan-hedgefunds of ook wel tail risk funds uitgegroeid tot een fenomeen. Voor Lehmann was er voor 500 miljoen dollar in dit soort fondsen belegd. In april 2011 was dat al uitgegroeid tot een vermogen van totaal 38 miljard dollar. Die vermogensgroei komt overigens vooral uit nieuw geld, want veel rendement hebben deze fondsen sindsdien niet gemaakt.
Die duur betaalde black swan-funds kunt u natuurlijk ook vervangen door zelf af en toe wat langlopende putopties te kopen in tijden dat de beweegelijkheid laag is en de koersen hoog.
Scheelt wel een hele hoop beheersfee. En dan gewoon op een grote index, want als het zoals in het geval van euroschuldencrisis dreigt fout te lopen, krijgen de aandelen toch ook wel de klappen.
Bescherming
Maar de euro is (nog) niet geklapt en het is geen black swan-evenement meer, want onverwacht zal het niet meer komen. Maar hoe kunt u zich beschermen? Iemand wees me er laatst op dat de landenobligaties meestal onder nationaal recht zijn opgetekend. Terwijl de meeste bedrijfsobligaties onder het recht van het Verenigd Koninkrijk zijn uitgegeven.
Oftewel als het fout gaat, kunt u beter bedrijfsobligaties hebben. Maar dan moet u wel beseffen dat veel van die bedrijven hun inkomsten in Zuid-Europa hebben. Inkomsten in zwakke valuta, schulden in harde valuta. Dat is geen beste combinatie. En dat geldt natuurlijk helemaal voor banken.
Menig bedrijf zal het opheffen van de euro niet overleven. Dat is een gitzwart scenario wat waarschijnlijk veel mensen niet beseffen als ze roepen om de neuro of de terugkeer van de gulden. Zolang politici en de kiezers het maar genoeg beseffen.
Want anders zullen we in de verre toekomst zeggen: that what made the great euro-debt crisis great. En vluchten in een black swan-fund heeft dan echt geen zin meer.