Vandaag wees iemand me weer eens op het feit dat er nog een stresstest voor banken aankomt. O ja dacht ik, die stresstest zonder stress. Waarin de meest slechte situatie voor de banken wordt uitgerekend.
Maar dan zonder default van een euro-overheid. Dat zou té veel op de werkelijkheid lijken. Valutastrateeg Athanasios Vamvakidis (in dit soort tijden is een dergelijke naam geen voordeel) van Merrill Lynch heeft een aantal scenario’s doorgerekend:
- Scenario I: een haircut van Griekenland van 50%.
- Scenario II: een Griekse haircut van 50% en Portugal en Ierland doen 30%.
- Scenario III: een Griekse haircut van 70%, Ierland en Portugal 50% en Spanje 20%.
Als de banken deze bedragen moeten afschrijven is er natuurlijk nog steeds genoeg kapitaal om iedereen terug te betalen, maar het vertrouwen in deze banken zal als sneeuw voor de zon verdwijnen.
Dat wordt dus een Lehman versie II. NB U ziet hier wat er bij de diverse banken in de eurolanden van de balans moet worden afgetikt. Besef wel dat er in scenario III in Duitsland even 100 miljard euro door het putje gaat. (In Nederland 25 miljard euro.)
Dit zijn wel hele rare out-of-the-box-scenario’s, toch? Nou, ik kwam in een UBS-rapport de implied default rates tegen die in de CDS ingeprijsd zitten. Oftewel de kans op non-betaling die in de krediet-verzekeringscontracten zit ingeprijsd. Inderdaad:
- 70% voor Griekenland
- 40% voor Portugal
- 20% voor Spanje
Bij Credit Suisse vond ik nog een plaatje over de verdeling van de schulden onder de diverse soorten beleggers, zodat u weet wie het meest giftige spul heeft.
Verwatering
Eigenlijk is het advies aan de centrale banken en de overheden in deze landen simpel. Leen Griekenland dat geld of in ieder geval een beetje, zodat de banken nog een half jaartje lucht hebben.
Vervolgens moeten ze als de wiedeweerga die banken opdragen hun balansen te versterken. Zodat hun balansen de mogelijke financiële orkaan kunnen doorstaan. Dat brengt pas echt vertrouwen in het financiële systeem.
We kunnen ons maar één crisis per decennium veroorloven en de vorige is te kort geleden. Gelukkig is er net een emissie van de Portugese bank BCP (1,4 miljard euro), Banco Espirito Santo (1,3 miljard euro) en van de Duitse Commerzbank (5,3 miljard euro).
Deze enorme verwatering is vervelend voor de huidige aandeelhouders, maar de ellende van het alternatief is vele malen groter. Er zal heel wat verwatering door de bankbalansen moeten stromen, voordat de boel op orde is. Maar het is de enige weg.