In het najaar van 2008 bleek, toen de financiële markten onder grote druk stonden, het effect gering was van diversificatie: spreiding in de portefeuille over verschillende activaklassen en binnen aandelen over verschillende sectoren.
Alleen staatsleningen deden het goed, maar vrijwel alle beleggingscategorieën presteerden slecht. Diversificatie bood nauwelijks bescherming. De beleggingsresultaten van de verschillende aandelen binnen de verschillende sectoren was ook homogeen.
Zo werd bijvoorbeeld tussen de verschillende banken nauwelijks onderscheid gemaakt en nagenoeg iedere bank werd als riskante belegging bezien.
Als de beleggingsresultaten binnen sectoren en binnen verschillende markten meer homogeen worden, is het niet verwonderlijk dat steeds meer beleggers warm lopen voor meer passieve vormen van beleggen.
Stockpickers
Door middel van een ETF (tracker) maken ze een keuze voor een index of een mandje van aandelen. Met ETF’s kun je ook kiezen voor een sectorstrategie, zodat je geen selectie hoeft te maken. De instroom is enorm. Sinds 1999 is volgens Barclays het ETF-vermogen gegroeid van 39 miljard naar meer dan 593 miljard dollar in februari.
Momenteel pleiten ook steeds meer adviseurs voor een core-satellite-benadering van de portefeuille, waarbij de kern passief kan worden ingevuld en eventueel slechts een klein deel (de satelliet) meer actief. Toch zijn er juist dit jaar veel kansen voor actief (aandelen)management, oftewel de bekende stockpickers.
Value
Voor beleggers met geduld en een hogere risicotolerantie betekent dat de paniek en uitverkoop van vorig jaar kansen biedt op de aandelenmarkt. We gaan van een investment hell to a stockpicker’s paradise. Een waardegerichte selectie (value) doet het dan vaak beter dan een groeigerichte (growth), of op basis van momentum.
De kredietcrisis heeft geleid tot extreme waarderingen én extreme verschillen in waarderingen. Het idee dat specifieke selectie kan lonen en substantieel aan het beleggingsresultaat kan bijdragen, wordt ook onderbouwd door te kijken naar waarderingsverschillen binnen de verschillende sectoren.
Waarderingsverschillen
Waarderingsverschillen blijken momenteel (nog steeds) bijzonder hoog te zijn. Zie daarvoor de onderstaande grafieken. De eerste zag ik tijdens een recente presentatie van het Robeco Boston Partners Premium Equity Fund, de andere (set) is afkomstig van Degroof Fund Management.
De eerste grafiek laat zien dat momenteel de waarderingsverschillen van de verschillende aandelen binnen de verschillende sectoren veel groter zijn dan het historische gemiddelde.
Volatiliteit
De tweede grafiek laat zien dat de waarderingsverschillen (in termen van koerswinstverhoudingen en koersboekwaardeverhoudingen) ook voor de gehele markt, in dit geval de
S&P 500 een grotere spreiding (
dispersion) laat zien. In de regel is de contractie van die spreiding een fase waarin de waardestijl beter presteert dan de groei-.
Uit deze tabel die niet de beleggingsresultaten van de sectoren, maar de volatiliteit (standaarddeviate) van de beleggingsresultaten binnen de sectoren weergeeft, blijkt dat de verschillen in beleggingsresultaten in de neergaande fase tot en met 9 maart binnen de verschillende sectoren geringer waren dan daarna.
Sectoren
Alles ging tegelijkertijd door het putje, maar daarna lopen de beleggingsresultaten tussen de sectoren, maar ook binnen de sectoren sterk uiteen. Duidelijk is dat selectie loont. En dat met name in die sectoren waar de grootste klappen waren gevallen: Financials, Consumer Discretionary en Materials.
Deze sectoren bleken nu ook het herstel aan te voeren. Het is de laatste twee maanden hard gegaan, maar met de hoge percentages zijn de grote koersdalingen van vorig jaar natuurlijk nog lang niet goed gemaakt. Wie vorig jaar een verlies leed van
50% eindigt met een koersstijging van
50% per saldo nog steeds een verlies van
25%.
Alfa
In alle grote MSCI-regioblokken doet de value-stijl het beter dan groei in de opgaande fase van de markt. Kortom, de conclusie is: er zit
alfa in de markt als de bodem bereikt is. Beleggers die willen profiteren kunnen hun waarderingsmodellen weer van stal halen. Het lijkt mij echter ook duidelijk dat beleggen met een nadruk op de defensieve sectoren en de defensieve aandelen in deze marktfase niet zo verstandig is.
De defensieve aandelen zijn nog steeds relatief duur en zullen achterblijven bij de marktresultaten. Beleggers die in beleggingsfondsen willen beleggen doen er goed aan managers te selecteren die goede stockpickers zijn of een systematiek hebben om alfa op te sporen. Selectie loont!
Deze bijdrage is geschreven door Wim
Zwanenburg, werkzaam als beleggingsstrateeg bij Degroof
Vermogensbeheer N.V.. De
beloning van de auteur staat direct noch indirect in relatie tot de aanbevelingen
uit deze publicatie. De auteur heeft geen persoonlijk belang in de effecten uit
deze bijdrage. Deze publicatie is niet bedoeld als (individueel) beleggingsadvies
noch als een uitnodiging of een aanbod effecten of andere financiële instrumenten
te kopen of te verkopen. Een ieder die informatie uit deze publicatie ten grondslag
legt aan aan- en verkooptransacties in financiële instrumenten, doet dat op eigen
risico. De uitgebreide disclaimer vindt u hier.
Klik hier