Joris van DFT gunt ons een kijkje in de Kempen & Co keuken:
Ja, daar zaten we ook net aan te denken, Joris. Waarschijnlijk hadden we nooit van China gehoord, als... Laat verder maar.
Handelsvloer of compliance?
Die Chinese Kempen muur is ineens hoogstactueel door de zaak Teun Teeuwisse. Even heel kort: ABN Amro aandelenanalist Teeuwisse werd beroemd in dit wereldje - hij heeft zelfs Dirty Teun als bijnaam gekregen - omdat hij als eerste door kreeg dat er iets niet klopte bij Imtech. De rest van dit verhaal is bekend. Imtech is niet meer.
Vervolgens verkaste de steranalist zoals alle media hem zijn gaan noemen naar Kempen. Daar gaf Teun een nog minstens zo legendarisch geworden advies over BAM af. En toen was er ineens begin vorig jaar het onverwachte bericht dat hij daar op non-actief was gesteld. Hij zou niet goed met cijfers Arcadis zijn omgegaan.
Daar loopt nu een bodemprocedure over, want Teun vecht zijn ontslag aan. Arcadis maakte een fout door haar kwartaalcijfers per ongeluk te vroeg op de mail naar analisten te zetten. Liep Teeuwisse daar eerst mee de handelsvloer op (halsmisdaad), of ging hij daar direct mee naar de afdeling compliance (de voorgeschreven procedure)?
Dit is heel kort, er zijn veel nuances, leest u daarvoor het FD, maar hier komt het in grote lijnen op neer. Vandaar ook die foto's van Joris van dat Chinese glaswandje. Want kan het zijn dat Teeuwisse zich zo hard in zijn koffie verslikte, dat handelaren in de mot kregen dat er iets aan de hand was? Enfin, de rechter oordeelt uiteindelijk.
Omgekeerde wereld?
Eigenlijk is dit een hele zuur zaak voor zowel Kempen als Teeuwisse, want de fout ligt in eerste instantie bij Arcadis. FD beschrijft het treffend:
Toch ging het mis, en wel op op 10 februari 2014. Om 16.43 uur zet ingenieursbureau Arcadis per ongeluk niet de consensusverwachtingen van analisten op de mail, maar de (teleurstellende) jaarcijfers over 2013.
Koersgevoelige informatie waarop niet mag worden gehandeld, maar toch zakt de koers weg en schieten de handelsomzetten omhoog. Het is het begin van een arbeidsconflict dat de valkuilen van complianceregels bij financiële instellingen illustreert.
Is dit niet de omgekeerde wereld? Op het moment dat Arcadis ontdekte dat ze een fout had gemaakt, had ze terstond haar cijfers publiek moeten maken. Vind ik heel bescheiden. Compliance of niet, met het lekken an sich was er al voorkennis in de markt. Want nu zitten Kempen en Teeuwisse met de gebakken peren.
Het blunderende Arcadis gaat vrijuit - heeft die medewerker ook een douw gehad? - en ligt de verantwoordelijkheid bij de markt. Daar waar niemand nog door alle compliance, wetten, regels en disclaimers door de bomen het bos ziet. Daar moet wel in split seconds worden gereageerd, omdat er nieuws is en een koers loopt.
Zo kan ik nog vele alinea's volschrijven over verhoudingen tussen bedrijven enerzijds en analisten, fondsmanagers, grootaandeelhouders en vermogensbeheerders anderzijds. De ene aandeelhouder is echt de andere niet. Misschien een schone taak voor de AFM, want dit hoort niet op een volwassen markt.