Als overtuigd verdediger van actief beleggingsbeleid, maakt Sander Zondag van wereldwijd beleggingsfonds Obam scherpe keuzes. In slechts dertig van de onderscheiden 120 industrietakken belegt hij.
Een van de oudste beleggingsfondsen van Europa, opgericht in 1936, houdt kantoor in hetzelfde pand als het hippe Booking.com, aan het Rembrandtplein in Amsterdam. Maar niet voor lang. Obam, nu nog dochter van BNP Paribas Asset Management, zit middenin een proces van verzelfstandiging en gaat waarschijnlijk nog voor de zomer verkassen naar Schiphol WTC. Een goede plek voor de internationale groeiambities die fondsbeheerder Sander Zondag koestert. Zijn portefeuille van nu ruim €1 miljard wil hij binnen vijf jaar minimaal verdubbelen en liever nog verdriedubbelen. Met sterke rendementen wil hij meer buitenlandse en institutionele beleggers trekken. Zo liet het fonds de afgelopen vijf jaar een nettorendement zien van gemiddeld 12,4 procent per jaar (bron: fonds nav, BNPP AM). Daarmee versloeg het de benchmark na lopende kosten met gemiddeld 2,4 procent per jaar en verdiende het vorig jaar de IEX Gouden Stier voor het beste beleggingsfonds.
Je belegt in ongeveer vijftig aandelen, een beperkte spreiding. Neemt daarmee het risico niet toe?
‘Ik durf de stelling aan dat je door een bewuste concentratie juist minder risico loopt. Als actieve belegger moet je niet in alle bedrijven willen beleggen. Het zijn de cyclischer ondernemingen met een slechte balans en lage winstmarges die op hun donder krijgen als de markt daalt. Wij zoeken kwaliteitsbedrijven met een sterke marktpositie, hoge marges, cash op de balans en een goed businessmodel dat nog niet helemaal gereflecteerd is in de koers. Als je een goed uitgewerkt beleggingsidee hebt, waarom zou je dan in honderden of duizenden bedrijven beleggen?’
Je doelt op indexfondsen?
‘Ja, met indexfondsen beleg je ook in al die zwakke bedrijven. Wij onderscheiden wereldwijd 120 industrietakken en we beleggen maar in ongeveer dertig daarvan, waarbij we onze modellen loslaten op onder meer de gemiddelde marges, groei en rendement op geïnvesteerd vermogen. De overige negentig hebben volgens ons issues. Met een indexfonds zit je dus ook in negentig industrietakken waar je als belegger niks te zoeken hebt. En dat de kosten zoveel lager zijn, is voor een deel perceptie. Voor een particulier kost een wereldwijd All Countries-indexfonds bij bijvoorbeeld iShares ongeveer 40 à 50 basispunten, bij ons zijn de lopende kosten 61 basispunten.’
Hoe komen jullie tot die vijftig namen?
‘Uit de drieduizend bedrijven in de MSCI All Country World-index selecteren wij ongeveer honderd vijftig aandelen die we op basis van vele criteria zien zitten, en daaruit kiezen we er zo’n vijftig met onder andere een aantrekkelijke waardering. We gaan voor kwaliteitsaandelen en die zijn niet per se de goedkoopste. Maar als je hun waardering afzet tegen hun groeipotentieel zijn ze vergeleken met de rest van de markt vaak helemaal niet zo prijzig. Een tijdelijke koersdip of extreme marktbewegingen kunnen een mooi moment zijn om in te stappen. Als actieve belegger kun daar fantastisch van profiteren.’
Heb je een voorbeeld?
‘In het laatste kwartaal van 2018 was het sentiment beroerd, wij hebben toen onze beste aankopen in jaren gedaan. Sommige kwaliteitsaandelen waren op dat moment lager gewaardeerd dan de markt als geheel, een vrij krankzinnige situatie. Onder meer ASML hebben we toen groot ingekocht, voor €140. Inmiddels is de koers verdubbeld. Nu is het cijferseizoen is weer aangebroken, en als een bedrijf ietsje minder goed rapporteert dan verwacht, zie je vaak een forse koersdaling. Dat heeft ook te maken met quantfondsen die beleggen volgens algoritmes: bij de geringste afwijking stappen ze uit en kan de koers zo 15 procent zakken. Dat slaat nergens op. Als daar een van onze favorieten bij zit, zien wij het als een kans.’
Van welke industrietakken blijf je weg?
‘In de staalindustrie vechten bedrijven elkaar de tent uit voor ultralage marges, daar gaan wij geen tijd aan besteden. Ook met autoproducenten, luchtvaartmaatschappijen, nutsbedrijven en oliemaatschappijen is het heel lastig geld verdienen, die krijgen bij ons een weging van nul. Bedrijven die de trend juist mee hebben, zijn bijvoorbeeld leveranciers van clouddiensten, zoals Amazon, Google en Microsoft. Zij leveren cruciale technologie waarmee andere bedrijven sneller kunnen produceren en effectiever reageren op marktontwikkelingen.’
Wat is de invloed van de economie op jullie beleid?
‘Die is er nauwelijks, we kijken naar de langere termijn van drie tot vijf jaar. We zijn overwogen in Europa, terwijl de economie er vrij zwak bij ligt, zeker in Duitsland. Maar verschillende Europese kwaliteitsbedrijven, met wereldwijde marktposities, zijn wel aantrekkelijk gewaardeerd. Dat is waar we op letten. Als bijvoorbeeld ASML in Japan was genoteerd, hadden we het aandeel daar gekocht.’
Dat coronavirus, daar word je ook niet zenuwachtig van?
‘Ik slaap nog steeds heel goed, ook al denk ik dat het coronavirus de wereldwijde economische activiteit zeker onder druk kan zetten. De aandelenmarkten kunnen komend jaar best een tik krijgen. Het klinkt misschien gek, maar een correctie van 10 of 15 procent zou wel eens gezond kunnen zijn. De markten zijn vorig jaar, mét alle onzekerheden, wel erg hard gegaan. De koersen zijn over de hele linie een beetje opgeblazen. Ik sluit niet uit dat als het fout gaat in China, dat voor ons een koopmoment wordt. Wij staan klaar.’
Top10 beleggingen Obam (per 31 december 2019)
- Alphabet
- Apple
- Nestlé
- JPMorgan
- Nike
- PayPal
- SAP
- Amazon
- Microsoft
- ASML