Eigenlijk is het een bear market van likmevestje.
Dan is de AEX al vanaf 18 november vorig jaar per saldo aan het dalen, en dan staat er nog niet eens -20% op het bord. Nota bene, de waslijst aan financiële, economische en geopolitieke issues is niet meer zo lang geweest sinds de Kredietcrisis plus bijbehorende bear market en zelfs krach van 2007-2009.
quick & dirty en dan is het nu langzaam, slepend en, als het maar lang genoeg duurt, ook slopend. De eindeloze bear market van 2000-2003 die volgde op de dotcom-hype heeft velen voorgoed van de beurs gejaagd.
iets op, als u uw dividend had herbelegd, maar ook dat was geen vetpot. Zeker niet na aftrek van kosten, belastingen, tracking error en dividendlekkage. Gelukkig heeft de markt zelf in al die jaren beleggen en handelen veel en veel goedkoper gemaakt, dat scheelt weer.
Terug naar 2022. Misschien dat er morgen wel -20% op het bord staat, want Wall Street gaf vrijdag na het Europese slot de winst van die dag finaal weg. En Gazprom krijgt de schuld, van de networks . Bepaalt u zelf of het bedrijf alleen klungels als monteurs heeft, of dat er sprake is van opzet. Of beide.
commodities overigens - goed voor OCI?
Dit alles is niet zonder gevolgen! Houd u vast, de inflatieverwachtingen voor de euro zijn deze week van een klip gevallen.
ECB
Dit brengt ons bij de agenda van deze week, waarin met rood het ECB rentebesluit staat aangekondigd en in de kantlijn daarvan staat een Opec-productiebeperkingsvergadering gepland. Diverse nationalebankpresidenten spraken zich de afgelopen week al over de ECB uit en dat is niet onopgemerkt gebleven.
anybody's guess .
dertig kwartjes ook kan.
U weet het, de ECB heeft zichzelf maar het recht gegeven om van sommige landen - veelal ten zuiden van de Alpen - staatsobligaties door te rollen en van andere, veelal weer ten noorden van de Alpen, niet. Dit gaat over de Duits-Italiaanse tienjaars rente-spread, de thermometer van de monetaire unie op twee snelheden.
Die is niet meer verder opgelopen sinds die aankondiging en komt nog niet in de buurt van hoe het ervoor stond tijdens de Eurocrisis dik tien jaar terug.
rally bezig zijn. Zie hier de Duitse (oranje) en de Amerikaanse tienjaars rente, die alweer op 3,19% staat.
investment grade voor retailbeleggers? Daar hebben Erik Mauritz en ik het ook nog over in de IEXBeleggersPodcast van afgelopen vrijdag. Uiteraard ook alles over de ECB deze week:
Hoogste tijd om het over aandelen te hebben, want onderliggend ziet het er her en der heel wat erger uit dan die marktbrede daling die historisch gezien reuze meevalt. Op dagbasis gaat alles dit jaar chaotisch: waarde, groei, cyclisch, financials en vastgoed lijken maar raak te bewegen.
Kijken we vanaf 1 januari dit jaar, dan is het echter onmiskenbaar: in de AEX is het waarde, of defensieve dividendaandelen, tegen de rest. Wellicht zijn Fugro en Pharming de grootste verrassingen, Flow Traders de grote teleurstelling en over Just Eat Takeaway en CM.com hebben we het maar niet meer.
foute fondsen die stijgen: fossiel, farma, voedsel en wapens zijn de enige die dit jaar stijgen, om het kort uit te drukken. Moet u kijken wie er stijf onderaan staan... En Nivida doet nog altijd veertig keer de verwachte winst.
Tenzij u uw leven lang buy & hold belegt, hoeft u misschien daarom even niet zo snel in marktpartijen als vermogensbeheerders, brokers, market makers en misschien zelfs banken te beleggen. Want in een recessie gaan daar in principe de stroppenpotten flink omhoog en die maken of breken nog altijd de resultaten.
(Niet-winstgevende) groeiaandelen zijn weer kwetsbaar voor hogere rentes en cyclische lijken goedkoop maar kunnen van de ene op de andere dag héél duur zijn, als de economische cyclus draait en de business klappen krijgt. Zelfs waarde-aandelen zijn niet immuun voor mindere tijden, en al helemaal niet voor uitverkoop.
Want wellicht dat de animo om te beleggen dit najaar en deze winter even heel wat minder is dan in de afgelopen jaren met huishoudpotjes onder energiedruk en gedecimeerde populaire aandelen op de koersenborden. Om maar te zwijgen van de dalingen in crypto waar vooral argeloze spaarders zich in hebben laten lokken.
Winstverwachtingen
En bij al deze ellende en sombere vooruitzichten, is er één witte (?) zwaan: de winstverwachtingen van de analisten voor de EU-indices dalen (nog steeds) niet. Die voor de Amerikaanse wel en daarmee ook voor de MSCI World Index, die weer voor zo'n 60% uit Amerikaanse aandelen bestaat.
Natuurlijk, de analisten kunnen behind the curve zijn, want het is moeilijk voorstelbaar dat omzetten en winsten van bedrijven immuun zijn (zeker in de EU kúnnen consumenten veel minder uitgeven) en blijven voor recessie, inflatie, supply chain , energie en personeel en misschien zelfs geopolitiek en klimaat.
Het Amerikaanse bedrijfsleven kent ook nog eens de handicap van de dure dollar, want die stijgt dit jaar ten opzichte van álle valuta met uitzondering van - u verwacht het niet - de Zwitserse franc én - wie zag die aankomen? - de Russische roebel, echt waar. Voor de AEX-bedrijven waait dit dollarwindje echter mee.
We zagen het ook weer aan de Q2- of H1-resultaten, het bedrijfsleven is ruim gekapitaliseerd en is mean, lean & flexibel genoeg om alle uitdagingen en problemen meteen te lijf te gaan. Ofwel, recessie is één, maar een winstrecessie is nog altijd niet te zien. Kan nog komen, maar we wachten er al maanden op.
Het zou wat mij betreft dé verrassing van het jaar zijn, als er inderdaad geen winstrecessie komt (al gauw -40%), maar het zou wel weer een typische streek van Mr. Market zijn: de bodem zetten in de donkstere winterdagen van het komende seizoen, als we misschien wel letterlijk in de kou en in het donker zitten.
Alles kan ook nog met een sisser aflopen. Zoals het uiteindelijk ook in 2020, 2012, 2008, 2000, 1998, 1990 en 1987, toen we ook dachten ten onder te gaan, met een sisser afliep. En ga zo maar door tot in 1929, de enige keer in de vorige eeuw dat het echt fout ging en een depressie en wereldoorlog volgden.
Want als de brede markt gaat, gaat iedereen. Alleen de een wat minder dan de ander. Waarde-aandelen zijn in principe het meest slijtvast. Verder lijken cyclicals als ArcelorMittal, Randstad en Signify goedkoop, maar dat kan een value trap zijn, als de cyclus draait. Philips en Unibail zijn special sit(uation) companies .
Het laatste woord is aan Berkshire Hathaways Charlie Munger (98), omdat hij het meest van ons allemaal heeft meegemaakt. Hij heeft zelfs nog jeugdherinneringen aan De Grote Depressie. Rode draad in zijn verhaal is dat de mensheid er een puinhoop van blijft maken, maar gelukkig hebben we het bedrijfsleven nog.
Mooie hoop-en-vrees-preek.
VIDEO
Rest mij u nog een prettige zondag te wensen en hier is de agenda van deze week. ECB-rentebesluit dus, inkoopmanagersindices, Fed Beige Book en vinger opsteken wie van u met een lege huishoudportemonnee de nieuwe iPhone 14 koopt.
DONDERDAG 8 SEPTEMBER 2022